Waddapatja!

Op wat ik nu ga zeggen zal elke Groninger reageren met: "waddapatja!", en jullie ook als jullie zouden weten wat dat in godsnaam betekent. Laat ik het uitleggen. Wij hebben hier in Groningen de regionale zender RTV Noord. Dit is een zender die gerunned word door anderhalfe man en een paardenkop. Het enige gedenkwaardige tv moment dat ze (per ongeluk) hebben geproduceerd was het http://www.nu.nl/news/1558908/122/Vloekende_presentator_ontglipt_aan_technicus.html" target="_blank" rel="nofollow noopener noreferrer">vloekende presentator-schandaal.

Maar bij de titel van één programma hebben ze op mij een diepe indruk gemaakt. Briljant, pakkend en de lading dekkend, is waddapatja de titel van een programma waarin mensen hun extravagante zijde tonen. Zoals je al raad betekent waddapatja dus “Wat apart ja”, wat in de praktijk word samengetrokken tot: zie titel.

Maar wat is er nou zo apatja? Ik heb nooit meer zin in snoep! En al helemaal niet in chocolade. Totaal immuun ben ik voor de schreeuwende schappen in de supermarkt en ik snap het niet. En het is ook niet dat ik geobsedeerd ben door gezond eten, daar sta ik evenmin bij stil. Het trekt me gewoon niet en ik word niet overweldigd door een gevoel van: “kopen kopen kopen! Moet vreten… moet… whaaahhh waarom is die kassa zover weg ik wil het nuuuhhh!”

Maar ik snoep nog wel hoor. Ik heb namelijk ontdekt dat de vruchten der natuur ruleren. Daarom eet ik druiven, meloen, sinasappels, mango, mandarijnen, en al die andere heerlijke natuurproducten waarvan geen http://www.mydiary.nl/lees.asp?dagid=278872" target="_blank" rel="nofollow noopener noreferrer">verdoemde light variant bestaat, en die je niet misselijk doen voelen als je er veel van eet. (Zie hoe ik niet zeg téveel want dat zou je alleen zeggen bij industriële-enkel-calorieën-en-geen-voedingsstoffen-shit.)

En nu eens even een bakje druiven eten…