Wakker midden in de nacht….

Woorden schieten tekort om datgene te beschrijven wat ik voel.
Ik voel mij omringd door een allesoverheersende kilte en duisternis.
Een onbeschrijflijke eenzaamheid voel ik in en om mij.
Een overweldigende pijn ontstaat in mijn borstkas en tussen mijn schouderbladen.
Mijn hoofd voelt leeg en vol tegelijkertijd.
Ik voel mij nietig en het bed lijkt enorm.
Waar ben ik?
Ik voel een intens verdriet naar boven wellen.
De adem stokt mij in de keel.
Mijn hoofd lijkt gescheiden van mijn lichaam.
Mijn oren beginnen te suizen.
De spanning in mijn keel en nek nemen toe.
Achter mijn borstbeen voelt het strak en pijnlijk.
Ondraaglijke pijn golft door mijn lichaam.
Ik mis jou in mijn nabijheid.
Waar ben jij?
Ik sta op uit bed.
Ik doe de computer aan.
Hier ben ik.
Ik schrijf dit nu aan jou.
Terwijl ik de letters typ, zie ik de woorden ontstaan op het beeldscherm.
Het is goed zo … voor nu …