wanhoopig... en alleen (alles onbegrijpelijk)

net pas thuis ik ben het huis uit gelopen me stiefpa wou me aanraken op plaatsen dat ik dat niet wil.. dit is niet de eerste keer...
ik ben vanagt bij vriendin gaan slapen... en me pa is nu denk ik kei boos.
iedereen slaapt nog hiero. ik hooop dat ie me niet gaat slaan want als ie dat zou doen is het niet de eerste keer. maar ik heb hoop ooit zal het goed komen. de gedachten aan me vriend sleurt me er door. en ik sal het overleven. ik ben op zoek naar kamers en ik wil zo snel mogelijk op kamers. ik wil weg bij me stief-pa en ma. waaarom moest me pa nouw dood gaan. kut vliegtuigen. en waarom moest me ma nouw met iemand trouwen van haar werk. het lijkt hier nouw net een gevangenis. niemand snapt mij en dat sal ook niemand dooen. me ma weet dat hij dingen bij mij doet die ik niet wil. maar ze doet er niks aan. dat vind ik er stom van haar. als ik een kind had en mijn man zou dingen proberen dan was hij er al lang aangeweest. volgens mij is me ma bang voor hem. hij slaat haar ook soms. en daaar kan ik niet tegen liever ik dan haar..

-xxxx- mij