warboel

Vakantie zou leuk moeten zijn, maar zo voel ik het niet, tenminste niet op het moment
Er is te veel gebeurd, en toch ook weer zo weinig
Maar toch is het genoeg om alle gevoelens in mij aan te wakkeren, als een slapend vuurtje

- mijn zusje die waarschijnlijk een relatie krijgt met een vriend van me.
Je zou zeggen dat is leuk, en ja klopt het is leuk voor haar. Maar waarom voel ik me daar niet zeker over, waarom ben ik niet gewoon blij voor haar? Ik weet het niet.
- mijn puistjes probleem.
Ik weet dat iedereen daar last van heeft, ik weet dat er goede middelen bij de dokter te krijgen zijn, maar waarom lijkt het bij mij dan niet te helpen? Het lijkt een tijdje te helpen maar daarna komt het gewoon "gezellig" terug. Het maakt me onzeker, het maakte me verdrietig vandaag
- mijn ouders en hun alcohol drinken
Ik schaamde me dit weekend voor ze, ze dronken weer alcohol zoals ze dat bijna 2 jaar gedaan hebben, dat was opgehouden. Maar dit weekend was het weer terug. De ruzie begon weer, tussen mijn ouders maar ook tegen mij en mijn zusje. Ik schaamde me maar ik was ook boos. Boos op de alcohol en zijn effect op hun. Ik weet dat ze het niet menen wat ze zeiden maar het hak op dat moment.
- mijn keuzes
Het klinkt misschien raar maar ik was boos op mezelf, ben ik nog wel beetje. En dat puur vanwege de keuze die ik een half jaar geleden had gemaakt. Ik had toen moeten luisteren naar mijn beste vriend, ik had toen meteen moeten kappen. Maar nee hoor ik was blind van verliefdheid. En nu pas word ik boos op mezelf vanwege die keuze. Stom hé?

Nou ja vanwege dat alles ben ik nu een warboel van emoties die nu harder dan ooit rond waaien in mij kop. Het is niet fijn, ik wil rust, ik wil dat het stopt. En ja dat moet ik zelf doen. Ik moet het zelf oplossen. Nu alleen nog even een maniertje vinden.