wat doe ik nu nog wakker te zijn ?

bezorgd lezen,
de geschiedenis en de realiteit
peinzen en pijnen frustratie en ellende
zijlijn wetenschapper die ik ben

nee ik meng me niet, ja ik meng me wel, en nee ik meng me niet in die zooi en toch, ik kan het neit laten.

zooi ? wat is zooi ?
het leven is een zooitje, van uit dit perspectief zie ik dingen die ik niet zou zien van uit een andere hoek, nee die ander kan minder zien maar meer voelen, ik voel niet denderend veel, maar lees deste meer.

wat doe ik nog op, ik moet slapen, mijn ritme vinden en leven, maar ik leef niet, ik ben,
ben jij ? of leef je ?
en wie ben jij dan ?

vrienden en kennissen zoals ze mij zien, mij zien ze niet, ze kennen "mij" niet eens in die zin, ik kom nooit naar buiten, minder nog dan die ene wiens naam zo besproken is.
maar mij kennen ze mij ?
ik weet het niet, sommige denken dat ze mij kennen, maar niet half zoals ze denken,
vrienden, mijn prachtige lieve vrienden zo moeilijk in het leven, ik ben slechts een bestuurder en toezicht houder, slechts een extratje om de gemoederen kalm te houden hoe paradoxaal het ook klinkt.

vlieg dan eens, kijk dan eens daar boven.
nee bang als ze zijn, in de verdediging, bang te zien dat anderen mogelijk gelijk hebben, wetende dat "wij" liever niet gelijk hebben, maar het hebben van uit dat deel dat zij moeten leven.

vlieg dan, over stijg jezelf eens,
en ik lees maar en zie sommige het proberen en zie het ze doen, zo nu en dan.
maar wee als de wolken komen en het koud lijkt te worden,
verstard dalen ze bibberend en koud, trots op hun vlucht die te kort schoot maar ze zzien dat niet.
ik ben slechts een bestuurder, een waarnemer en zo nu en dan, dat wat mij gelijk geeft.

beangstigend dat wat is lees en zie, en dat in combi met wat het lichaam voelt, nee ik heb makkelijk praten, makkelijker dan wie dan ook, ik ben slechts waarnemer.

de realiteit is zo dat ze moeten leren te vliegen om die term maar vast te houden, vliegen tot in het oneindige, bereken dat maar, en nee dit is niet en allerminst lullig bedoeld, slechts een beeld scheppend van wat er speelt,

red bull geeft geen vleugels, en je komt er neit mee van de grond, en ik kan vervallen in de spraak van monster of sui, maar t is tijd dat je er zelf achter komt dat dat is wat je aan de grond nagelt.

ik zou je zo graag een goede nacht rust geven, maar je moet het willen, en nemen.
ik zou je zo graag wat ruimte geven maar je kruipt weg in een hoekje.

ik ben zo slecht in deze dingen,
ik behoor me hier niet in te mengen.

kijk in die godvergeten spiegel en zie wat je bent en wie je bent, en vooral hoe je er aan toe bent.
wil je werkelijk je geluk op het spel zetten ?

kijk naar mijn voertuig, wat denk je dat de oorzaak is van die ellende ?
de wereld ?
denk je dat nu echt ?
de zorg om anderen ?
nee het is het ontlopen van de realiteit van het zijn.
de realiteit van het Leven,
doe niet het zelfde mijn vriend, want jij bent niet zo sterk als je hoopt te zijn, denkt te zijn, jij heb meer nodig nu dat wat je op t spel zet, flikker dat ding toch uit en zie de realiteit voor je je eigen verliest.

you never get to 27 if you think you're tough enough.
you ain't, not if you keep this up.

t is zo frustrerend soms om aan de zij lijn te staan.
maar ach ik snap heel goed dat het voor jou net zo frustrerend zal zijn dit te lezen en zeker met de shit waar je nu allemaal mee moet dealen, ik snap dat heel goed, maar ben bang dat jij jezelf hier in verliest en vergeet en dat je in een hell komt waar je niet uit kan komen en waar je weigert de handen te pakken die je er uit willen helpen wanneer het zo ver is.

been there done that, you know and by that you should know better,
get your ASS in reality, and face the music.
live the vehicle not the driver.