wat een puinhoop toch

Het klinkt allemaal zo simpel. Vrouw vindt de ware, is gelukkg, trouwt, ze krijgen een kindje en daarna nog eentje en ze leven nog lang en gelukkig. Waarom snap ik dat concept dan niet gewoon. Waarom ben ik dan niet gewoon blij met wat ik heb zoals het hoort. Ben ik dan zo'n ondankbaar ontevreden egoïstisch mens? Ik begrijp mezelf soms gewoon helemaal niet meer. Ik hou van mn man en van mn 2 mooie meiden en zou ze voor geen goud willen missen. En dan toch heeft de rest van mij er geen zin meer in, ben ik zo moe en is elke boom die ik met de auto passeer een dilemma van zet ik m er tegen of niet. Ik word gek van die gedachten. dit wil ik helemaal niet. Dit kan ik mijn kinderen niet aan doen, de gedachten dat zij niet genoeg waren voor mama om te blijven. Daar klamp ik me als een reddingsboei aan vast, wanhopig bang om te verzuipen...
22 jan 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van sann73
sann73, vrouw, 51 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende