ik heb net hetzelfde ervaren als gisteren . weer heel verdrietig zijn om men verleden liefde waar ik een vrees voor heb dat ik die niet trug zal krijgen mijn hartje doet zoveel pijn , kheb altijd kwetsende gevoelens . en elke dag sta ik met zoveel betekende tranen in men ogen die telkens over men wangen moeten verwdijnen op de grond . telkens krijg ik beelden uit het verleden zo vreugde volle beelden , maar die worden telkens verbroken door dat ik besef dat ik die nie meer zal trug winnen ! men hart slaat dan op hol en dat wordt me soms wel es fataal. de energie om te heb ik niet meer . enkel de innerlijke pijn die ik wil laten verdwijnen door uiterlijke pijn . wat men tegenwoordig ook domme dingen wordt genoemd . ik krijg nachtmerrie's van telkens dezelfde dingen en visioen die me worden ingegeven dat het fataal kan aflopen . dan lig ik 's avonds in men bed te turen en te denken aan alles dan komt er wer een traantje tevoorschijn die het gewenst vindt door de ware liefde te worden weg geveegt wordt.maar de vraag is of die ware ooit nog trug zal komen en als dat niet zo het geval is dan zal dat traantje telkens en opnieuw weer over men wang rollen.