Nu heb ik het eindelijk aan mijn ouders, broer, zus en beste vriedin verteld, dus nu kan ik eindelijk op My Diary schrijven dat John en ik gaan trouwen.
Eind April heeft John het me al gevraagd, niet romantisch hoor, gewoon in de huiskamer terwijl we Tv aan het kijken waren. Wel romantisch was dat John daarna nog twee vuurwerken heeft afgelaten. Maar goed, mijn ouders, zus en haar man en dochtertje kwamen vorige week op visite, dus we wouden ze het dan pas vertellen. Op moederdag vertelde ik het al aan mijn ouders, kon het gewoon niet geheim houden, darnaast was het moederdag, dus mijn moeder mocht wel horen dat ze er een officiele schoonzoon bij zou krijgen. Verder wachtte ik geduldig met de anderen het vertellen tot afgelopen vrijdag. Mijn zus heb ik het verteld door haar dochtertje (Sacha) een cadeautje te geven dat ze 'pas mag dragen wanneer we trouwen'. We wilden haar nameijk ragen bruidsmeisje te zijn. en dat wou ze wel...maar goed ook, want op haar leeftijd (1.5) zegt ze nog wel eens gewoon 'nee' als ze iets niet begrijpt, en 'bruidsmeisje zijn' zal ze nog wel niet begrijpen.
We gaan pas 26 Augustus 2005 trouwen, tenminste, dat is de datum waarop we alles berekenen, hopenlijk kunnen we daar alles nog voor boeken. We hebben die datum gekozen omdat we die week 8 jaar bij elkaar zijn, en het is voor Engelse mensen de maandag en dinsdag erna 'bankholiday' dus twee dagen extra vakantie voor hen, meer reden om er een weekendje nederlad van te maken. We gaan namelijk wel in Nederland trouwen.
Ik ben echt enthousiast. John ook trouwens. Gisteren belde hij me op, om te vragen of we nog naar nederland moesten bellen: nee, want we wachten eerst op het emailtje van kasteel doornenburg, waar we voor de kerk willen trouwen en het diner wllen geven. Dat hebben we nu gehad, en nu hebben we een hele lange email met vragen opgestuurd (is dit mogenlijk, is dat mogenlijk etc), waar we hopenlijk snel antwoord op zullen hebben. Ik ben zo benieuwd of we het kunnen boeken. Eigenlijk rust ik niet tot we eindelijk het gemeentehuis en kerk hebben vastgelegd. Wel een gedoe hoor, er zou een boek moeten zijn: 'En dan gaan we trouwen, en nu?' zo'n boek met alle informatie over dingen waar je dus zelf nooit aan denkt. Zoals een huwelijks verzekering, ofterwijl: als de bruiloft vanwege omstandigheden opeens niet door kan gaan. Uit ervaring van mijn collega (zie mijn vorige berichtje) weet ik dat dat een goed idee is, maar hoeveel mensen denken daar nu aan!
Als jullie nog tips hebben, dan willen we het graag horen. Vooral als je zelf ook ervaring hebt met in Nederland trouwen vanuit het buitenland. Zo weet ik nu ook pas dat we in Den Haag in ondertrouw moeten, omdat John Engels is... dus dat word met zijn tweeen gezellig een weekendje Den Haag volgend jaar.
Nou, jullie horen verder wel hoe het met de plannen gaat in mijn aankomende emails.
Liefs Imke
PS: het weekend was trouwens heel gezellig. Sacha is zo leuk en eigenwijs! Het was wel erg stil toen ze allemaal vertrokken waren