Weer bij elkaar? :|
Lief dagboek,
Gisteravond naar de film geweest en ging een uurtje of 11 naar bed. Toen werd ik 's nachts om half 2 wakker omdat ik verschrikkelijk kriebel aan mijn voeten had. Ik hoorde mijn broer thuis komen van werk, dus ging ik naar beneden. Hij liet me iets zien, een smsje. een paar eigenlijk, en het maakte me misselijk. Ik rende meteen naar het toilet. Toen ben ik naar boven gesprint en heb ik de rest van de nacht gehuild. Misschien zou iedereen het een wonder vinden als hun ouders misschien weer bij elkaar kwamen, maar dat geld zeker niet voor mij. Ik kan mijn vader wel schieten. Mijn ouders zijn al anderhalf jaar gescheiden, maar wonen door omstandigheden nog steeds in hetzelfde huis. Ik had mijn moeder al duidelijk gemaakt dat als ze ooit weer bij elkaar kwamen dat ik als eerste mijn koffers zou pakken om het huis te verlaten. En misschien moet dat ook wel. Ik heb de net mijn moeder duidelijk gemaakt hoe ik er over dacht. en het enigste wat ze zei was; vertrouw op mij. Het was een gift voor mij uit de hemel toen de uitspraak kwam: Ik wil scheiden. Maar nu valt dat misschien in duigen? Als het ene net voorbij is, komt het andere wel weer. Waarom is het nou nooit is rustig? Gewoon eventjes niks. Wat moet ik in hemelsnaam doen?
Gisteravond naar de film geweest en ging een uurtje of 11 naar bed. Toen werd ik 's nachts om half 2 wakker omdat ik verschrikkelijk kriebel aan mijn voeten had. Ik hoorde mijn broer thuis komen van werk, dus ging ik naar beneden. Hij liet me iets zien, een smsje. een paar eigenlijk, en het maakte me misselijk. Ik rende meteen naar het toilet. Toen ben ik naar boven gesprint en heb ik de rest van de nacht gehuild. Misschien zou iedereen het een wonder vinden als hun ouders misschien weer bij elkaar kwamen, maar dat geld zeker niet voor mij. Ik kan mijn vader wel schieten. Mijn ouders zijn al anderhalf jaar gescheiden, maar wonen door omstandigheden nog steeds in hetzelfde huis. Ik had mijn moeder al duidelijk gemaakt dat als ze ooit weer bij elkaar kwamen dat ik als eerste mijn koffers zou pakken om het huis te verlaten. En misschien moet dat ook wel. Ik heb de net mijn moeder duidelijk gemaakt hoe ik er over dacht. en het enigste wat ze zei was; vertrouw op mij. Het was een gift voor mij uit de hemel toen de uitspraak kwam: Ik wil scheiden. Maar nu valt dat misschien in duigen? Als het ene net voorbij is, komt het andere wel weer. Waarom is het nou nooit is rustig? Gewoon eventjes niks. Wat moet ik in hemelsnaam doen?
11 dec 2008
- meld ongepast verhaal
-
Dead-poet
donderdag 11 december 2008 13:53
ik ken natuurlijk het hele verhaal niet.
maar het komt wel nogal egoistisch over van jou.
mischien word het nu beter, als je ouders van elkaar houden mogen ze ook bij elkaar zijn. -
kazella*
donderdag 11 december 2008 15:12
Ik gun mijn moeder al het geluk van de wereld echt waar. Maar mijn vader is verschrikkelijk. Hij vernederd je de hele dag. Hij scheld je uit voor de ergste dingen die je je kunt voorstellen, ik heb daarna nooit meer zelfvertrouwen gehad. Hij heeft geen geduld en hele losse handjes. En misschien is het egoïstisch, en ik gun haar al het geluk van de wereld. maar niet met hem
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 mrt 2009 Een dag als geen ander
- O 16 mrt 2009 Dit meen je niet! ( 3 )
- O 11 mrt 2009 Intake ( 1 )
- O 02 mrt 2009 dikke ogen ( 3 )
- O 20 feb 2009 tongpiercing verhaal
- O 14 feb 2009 de 14e en dan doe je dit ( 1 )
- O 13 feb 2009 Vrijdagavond en dan? ( 2 )
- O 08 feb 2009 tongpiercing ( 3 )
- O 05 feb 2009 Werk en toetsen
- O 28 jan 2009 examens
- O 26 jan 2009 En ja hoor!
- O 22 jan 2009 It's working! ( 1 )
- O 22 jan 2009 Jippiee!
- O 19 jan 2009 Snapped ( 1 )
- O 16 jan 2009 Dieten dag 2 ( 3 )