Gister vroeg ik aan m'n vriend: heb je zin om morgen langs te komen.
Ja zei hij, maar kom dan rond half 11 online zodat we kunnen afspreken hoe of wat (we hadden beiden haast.)
Oke, afgesproken. Een vluchtige kus en weg waren we..
Stond ik vanochtend op om half 11 en schuif gelijk achter de computer. Damn zó vroeg op msn, absurt eigenlijk. Dan verbaas je je toch over hoeveel mensen er dan al achter zitten (64 waren er online). Ik kom online en zet m'n status op afwezig, te lui om met anderen te praten. In me naam zet ik: weg - stuart buzzer maar als je er bent(K). Ondertussen ben ik op de bank gekropen en heb de tv aangezet, zachtjes zodat ik de buzzer zou horen. Om half 1 nog steeds niets. Dus ik sms hem: Je zou toch op msn komen, kom je nog of niet anders zit ik voor niets te wachten kus.
Geen reactie... Ik sluit msn om 1 uur af en ben gaan douchen. Ik was boos, maar bedacht allerlei goede redenen dat ie niets van zich liet horen. Ik ben niet zo van het negatief denken, maar dit keer kon ik niets goeds verzinnen. Om half 2 bel ik hem, ik word weggedrukt. Ik bel hem nog een keer, weer weggedrukt.
Let it go dacht ik, ik maak wel alvast andere plannen. Maar maak om 2 uur nog maar eens plannen op een zaterdag. Dan is iedereen er al vandoor. Verdomme, ik had gewoon ja moeten zeggen toen Denise vanochtend vroeg of ik mee naar buiten ging.
Krijg ik net een smsje: heey schat sorry werd pas laat wakker ik ga een gitaar halen met me pa en daarna zwemmen sorry dat ik je liet wachten love u
Fijn, ik dacht dat wij hadden afgesproken?