Wie ben ik

Ik ben iemand die te veel denkt, en niet spreken zal. Tenzij het eruit moet komen. Ik ben iemand die moeilijk doet over alles, en niet wil, maar diep van binnen wel.
Iemand die niet kan voelen, en niet geeft om iemand. Maar ik geef wel om mensen, maar dat kost me veel moeite. Het is lastig om ik te zijn, want je wil wel om iemand geven, maar het lukt niet.
Zijn mijn gevoelens wel echt. Kan ik wel van iemand houden en om iemand geven, of is het allemaal schijn…

Was ik maar even onzichtbaar, ontrokken van het leven wat nu zo nutteloos lijkt. Onzichtbaar of gewoon ergens anders. Een nieuw leven, een nieuwe start. Maar is dat wel zo eerlijk, alles en iedereen opgeven. Denk ik dan niet alleen maar aan mijn eigen. Of kan je wel een nieuwe start maken, als je toch niemand hebt die er om geeft.
Niet dat het waar is, er zijn mensen die om je geven. Je steunen in je keuzes. Dus wat let mij…
Ik lieg om te liegen. Of niet. Ik weet het niet, soms gebeurt het.
Ik denk veel, ik bekijk alles en onthoud elk punt. Maar wil ik datgene onthouden wat er is gebeurt in het verleden.

Hoe laat je los, waar je vrienden waarde aan hechten, en je niet lijken te begrijpen.
Loslaten of opkroppen, beide ben ik goed in. Maar wat nou als je het wil loslaten, maar je onderbewuste het opkropt…
Ik kan veranderen, ik verander, ik doe mijn best, maar zal ik ooit op een punt komen.
Een punt van verandering, waar men kan zeggen, je bent er.
weet jij het antwoord? Ik weet wel wie het wel weet, maar ik lijk doof.
Waarom, geen idee, Wil ik het niet zien, voelen, ervaren, weten…

Ik weet dat ik het wel wil, te graag, elke dag opnieuw.
Maar waarom ben ik dan blind, doof en in een ondiepe put, waaruit ik zelf makkelijk kan komen…
Een worsteling met mijzelf, omdat ik mij tegen houdt voor dat gene wat ik zelf wil.

Opzoek naar de vrijheid, stuit ik op mijn probleem.