wie zit er in mijn lichaam?
Dagboekfragment zaterdag 9 augustus 2003.
Geschreven in het vliegtuig, op terugkomst van Spanje, de hel... Het was er toch minstens even warm
Ik weet niet echt wat mij overkomt. Het lijkt wel alsof iemand anders in mijn vertrouwde lichaam is gekropen. Anderen schijnen het al lang door te hebben, en ik die met mijn neus op mezelf gedrukt zit, heb niets door. Misschien ben ik bang, bang om te ontdekken, wat ik eigenlijk niet wil weten? Er ontbreekt iets in mijn leven. Er is een soort verlangen naar begrip en respect voor mijn doen, laten en mijn keuzes. Ik voel me onbegrepen door de mensen die juist het dichtst tegen mij zouden moeten staan. Maar hoe kunnen ze mij begrijpen, als ze nog opzoek zijn naar zichzelf? Ik vraag niet dat ze het eens zijn met mij, maar wel dat ze het aanvaarden en respecteren. Ik krijg weer het benauwde gevoel dat ik meer en meer van ze vervreemd en dat ik op een dag gek zal worden van radeloosheid. Ik krijg het benauwde gevoel dat ik ga verdwijnen en oplossen in het niets en ik hoop dat iets of iemand me helpt om hier te blijven.
Bitter Angel, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende