Winkel de winkel.

Vandaag weer toegegeven aan mijn verslaving. Ooit zei een psychiater tegen mij 'ik heb gehoord dat je winkelziek bent, dat zou wel een kwalijk punt kunnen zijn (want als er geen probleem is, dan maken we er gewoon één! ).
Ditmaal winkelen in Amstelveen, opzich was het wel gezellig was ditkeer met mijn mama en ben ook wel geslaagd ondanks dat ik nog in lichtelijke schok ben omdat de Sting opeens weg was, toen ik er achter kwam kregen mijn enkels plots last van spastische trekjes en *wankel de wankel* ging ik zo pats boem klap door me enkels heen. Ik had daar dus een geweldig zomerjasje gezien alleen dat was twee weken geleden en nu moet ik dus weer helemaal naar de stad gaan anders zal het wel weer eens uitverkocht zijn (soms gaat dat echt hard) en ik pas jammer genoeg niet in maatje xxs dus dat is wel bagger.
Anyway to the point, ik denk toch echt dat ik en mijn moeder allebei op een verschillende planeet bivakeren want soms gaat er echt iets heel hard mis in onze communicatie.

'Staat dit leuk?'
'Nou dat weet ik niet hoor'
'Dus je vind het niet zo leuk?
'Nee dat heb ik niet gezegd ik weet het gewoon niet'
'Uh oke mam'
'Je hoeft niet zo kattig te reageren Iris'
'Huh hoebedoel je?'
'Laat maar .. we gaan nu de winkel uit!'

Wtf zit ze in de overgang ofzo? of heeft ze gewoon last van stemmingwisselingen. Whatever ik dus maar die winkel uit want elk woord want ik daarna zei was er ééntje teveel en dan was ik een 'scene' aan het maken.

Mijn scoren.
3 leggings, 1 zwarte (gewoon z'n basic ding) 1tje met een soort van panter print en 1tje met zebra strepen (normaal draag ik dat niet, vooral dat pantergedoe niet maar deze waren wel stoer ).
2 driekwarts truitjes van de h&m en een een stapel sokken (aangezien mijn sokken en dan meestal ééntje er van op een magische manier verdwijnen en ik dus dagelijks twee verschillende sokken aan heb)


Dat was mijn zaterdagmiddag en nu ga ik aan de patat met kip en appelmoes