Woede [Droom]
Mijn stiefzusje (alias Mirthe) had een vriendje, hij kwam uit de Filipijnen en was illegaal in Nederland. Ik kwam binnen in een klein kantoortje waar Mirthe hem voorstelde aan m'n vader en haar moeder Marja. Ik zag hoe afkeurend ze reageerden en werd enorm kwaad.
Op dat moment begon mijn betoog. Ik ging tussen en haar vriend op de bank zitten en zei: “Don't you want your daughter to be happy? Should she have a Dutch guy with money, even if that's not what she wants?” Ik riep nog veel meer, in het Engels omdat de Filipijnse jongen geen Nederlands kon. Soms zei Marja wat in het Nederlands, omdat zij geen Engels kon. Papa overwoog om de vreemdelingendienst te bellen. “You won't feel good when you send him and his family back. Really, you won't.” zei ik. Ik doelde daarbij op de condities in zijn land, waar hij waarschijnlijk van weggevlucht was.
Op een gegeven moment stond de jongen op, zei tegen Mirthe: “It's ok, it's perfectly clear, I should go.” en hij liep richting de deur. Ik liep achter hem aan en probeerde hem te overtuigen: “No, please stay to support her. I know it's difficult but please..” Hij dacht even na, zuchtte en ging toch weer zitten. Ik merkte dat hij enigszins onder de indruk was van mijn opstand. Ik voelde me verbonden met hem omdat ik in zijn land was geweest.
Het voelde alsof ik hem en Mirthe achter mijn woordenstroom beschermde. Marja zei niet veel, behalve dat ik er niet zoveel mee te maken had. Daarop antwoordde ik dat ik zó ontzettend kwaad was en dat ik er daarom wél mee te maken had.
Papa zei ook niet veel, hij maakte een paar vergelijken met dingen die ik vergeten ben maar die in ieder geval heel onbelangrijk waren, ik zei namelijk: “Well how is that the same? This is a PERSON!”
Toen ik klaar was met mijn woedende uitbarsting van argumenten, zei papa: “Ja ik kan hier nu wel op gaan reageren maar dat doe ik niet.” Dat maakte me nog bozer. “Je weet er gewoon niks tegenin te brengen!” en er achteraan zei ik, zodat de Filipijnse jongen het zou horen: “You're a cowerd, really.”
Ik pakte Mirthe en de jongen bij de hand en liep de kamer uit. Ik moest een paar keer diep zuchten van de emoties die door m'n lichaam gierden. Ik wist even niet meer waar we naartoe gingen en waar ik mijn schoenen gelaten had, maar ik voelde me sterk en voldaan. Vooral sterk. I did it.
04 apr 2010 - bewerkt op 04 apr 2010
- meld ongepast verhaal
-
Just Liz
zondag 04 april 2010 13:07
je groeit..wat een fijn iets om te zien..het losmaakproces van ouders is ingezet..Librana wordt eindelijk Librana..en dat in de paasgedachte..wat nieuw leven betekent..deze komt bij mij heel spiritueel binnen..mooiheid!
-
Hammie
maandag 05 april 2010 23:00
Weetje.. je bent een sterke. En niet alleen in dromen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 aug 2012 Parijs ** ( 12 )
- O 03 aug 2012 The GOOD book ( 2 )
- O 30 jul 2012 Sunset thoughts **
- O 30 jul 2012 Boek inspiratie ** ( 2 )
- O 27 jul 2012 Concept
- O 27 jul 2012 Every night ( 1 )
- O 23 jul 2012 Creatief met squash ( 1 )
- O 23 jul 2012 One does not simply catch.... oh wait..... ( 3 )
- O 21 jul 2012 Foto's dierentuin ** ( 14 )
- O 07 jul 2012 Huisje ** ( 8 )
- O 06 jul 2012 Nieuwe kooi ( 2 )
- O 06 jul 2012 Oh oh.. ( 4 )
- O 29 jun 2012 Nieuwe volière ( 1 )
- O 27 jun 2012 Vakantiefotodump ( 10 )
- O 27 jun 2012 Terug.. ( 3 )