Woede vanuit het niks.
De laatste 2 weken ben ik niet helemaal mezelf meer.
Er zit zoveel woede in mij en ik heb geen flauw idee waar dat vandaan komt.
Er hoeft maar iets gezegd of gedaan te worden dat me niet aanstaat of waar ik het niet mee eens ben en daar ga ik.
Door de woede barst ik vaak in tranen uit en ben ik bang dat ik mezelf voor schut zet.
Zo ben ik niet en ook nooit geweest. Ik ben absoluut geen leuk mens op het moment.
Misschien is het zo dat het Corona-virus met alle maatregelen dat het met zich mee brengt me zo laten gedragen. Ik ben zo gewend aan alle vrijheid, dat ik dit niet goed kan verdragen. Het is overigens zo dat ik mijn vrienden niet meer zie en ik niks meer kan doen wat ik normaal juist graag doe, als voorbeeld: lekker naar het terras gaan. Luxe problemen, I guess.
Op werk kon ik meestal mijn gedachten nog ergens anders op brengen, maar ook dat lukte gisteravond niet en ik werd alleen maar meer opgefokt. Gelukkig werk je vaak alleen op 1 stuk, dus kon ik de woede in mezelf van me afpraten.
Ik hoop oprecht dat ik iets vind waardoor mijn woede minder wordt, want het is voor mijzelf ook uitputtend en geen pretje om alleen maar boosheid te voelen.
Als iemand tips heeft, please lemme know :|
Er zit zoveel woede in mij en ik heb geen flauw idee waar dat vandaan komt.
Er hoeft maar iets gezegd of gedaan te worden dat me niet aanstaat of waar ik het niet mee eens ben en daar ga ik.
Door de woede barst ik vaak in tranen uit en ben ik bang dat ik mezelf voor schut zet.
Zo ben ik niet en ook nooit geweest. Ik ben absoluut geen leuk mens op het moment.
Misschien is het zo dat het Corona-virus met alle maatregelen dat het met zich mee brengt me zo laten gedragen. Ik ben zo gewend aan alle vrijheid, dat ik dit niet goed kan verdragen. Het is overigens zo dat ik mijn vrienden niet meer zie en ik niks meer kan doen wat ik normaal juist graag doe, als voorbeeld: lekker naar het terras gaan. Luxe problemen, I guess.
Op werk kon ik meestal mijn gedachten nog ergens anders op brengen, maar ook dat lukte gisteravond niet en ik werd alleen maar meer opgefokt. Gelukkig werk je vaak alleen op 1 stuk, dus kon ik de woede in mezelf van me afpraten.
Ik hoop oprecht dat ik iets vind waardoor mijn woede minder wordt, want het is voor mijzelf ook uitputtend en geen pretje om alleen maar boosheid te voelen.
Als iemand tips heeft, please lemme know :|
24 apr 2020
- meld ongepast verhaal
-
sadness
zaterdag 25 april 2020 08:34
Een sport? Ren het van je af, boks het van je af. Anything
-
Acarisia64
zaterdag 25 april 2020 11:56
Ik ken het probleem, mij lukt het meestal om met muziek op een uurtje te gaan wandelen, ongeveer 5 km en flink doorstappen.
Ook kreeg ik op mijn werk een nieuwe uitdaging waar ik me in vast kan bijten misschien kan die mogelijkheid ook gecreëerd worden.
Veel succes, ik hoop dat je snel weer je eigen zelf bent. -
knowthyself
zaterdag 25 april 2020 12:02
Yesss, beweeg. Gooi wat kapot in de tuin (in een tasje om gemakkelijker op te kunnen ruimem). Boks tegen een kussen aan
Eventueel met boze muziek erbij. Woede is minder makkelijk van je af te schrijven, omdat het een "actief" gevoel is. -
020214 (opgeheven op 08-12-2020)
zaterdag 25 april 2020 18:53
Ik herken dat wel, alleen heb ik zelf altijd dingen opgekropt en nooit wat meegedaan wat uiteindelijk er heel vervelend uit kan komen bijv. kortaf reageren of een kort lontje hebben, niks kunnen hebben.
Ik ben zelf veel gaan schrijven, veel gaan praten, en in het verleden ben ik ook weleens wezen hardlopen, buiten in de natuur. Daarmee kon ik m'n hoofd lekker leeg maken. (ik ben helemaal geen sportief type) uiteindelijk ook meer gepraat en van me afgeschreven, dat werkte wel voor mij. Misschien heb je hier wat aan.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 aug 2019 Het is bijna zover ( 1 )
- O 15 jul 2019 hoe?! ( 5 )
- O 01 jul 2019 De laatste loodjes. ( 1 )
- O 19 jun 2019 Curadise ( 4 )
- O 06 mei 2019 Psycholoog ( 3 )