woensdag 14 september 2005

hi,
khad vandaag echt een top dag, kvoelde me goed. en voor een keer was het geen masker, het was echt. maar natuurlijk duurt zoiets niet lang. school was wel goed, burcht was gezellig, thuis alles chill, maar dan de nacht. zo lang, zo donker (ben niet bang in het donker ofzow hoor) ik hou van de nacht. dan leef ik, komt de ware ik naar voren. en dat maakt me wel bang, ik ken mezelf niet meer, ik ben ik niet meer. alles in mijn hoofd in een zooitje, net als me kamer trouwens nahnah. ik heb het gevoel alsof het enige wat ik nog ken van mezelf me tranen zijn. elke dag zijn ze er, niet op mijn gezicht maar van binnen. altijd en overal, bedekt onder een masker van blijdschap. vandaag voelde ik me echt even top, alsof ik de wereld weer aankon. voelde me sterk, verbonden met alles. op een of andere manier is de conectie weer verbroken en valt alles in het water. klopt het niet meer en ga ik denken aan alles wat er moet veranderen, wat er beter moet gaan. en dan niet in mijn leven maar in de wereld, bij anderen. niet bij mezelf, dat kan ik niet. ik kan mezelf niet helpen op het moment. als ik mezelf zou moeten tekenen zijn het 2 tranen verbonden aan elkaar. 1 ben ik en de andere is de andere ik, de nacht. aaaaaaaaaaaaagh!!! ik kan het niet. ik wil van alles maar niks lukt. kwou net even lekkr tekenen maar ik het alles weggegooit, niks was hoe het in mijn hoofd eruit zag.
mijn hoofd is als een vuilnisbelt, je kan het niet ordenen, niet scheiden van plastic en papier. niet van goed en slecht.
15 sep 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van jene
jene, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende