Ystrdy

Soms zijn er echt van die dagen dat je je afvraagt of je nog wel gelukkig word. Tot nu toe altijd gelukt. Maar toch bang voor hoe de wereld morgen is. Dat de dag zal komen. Die je glimlach uit je gezicht snijdt. Wanneer alles overbodig wordt en je alleen nog maar kunt slapen. Op je witte grote bed. Helemaal alleen.
Ben je dan dood?


*it couldn't be again like yesterday
it'll never be like that
only wish i could forget yesterday
no day must be so sad*

En dan zijn er altijd mensen die vragen. Hoe het is daarboven. Of ze je moeten volgen. Waarom je dit wou. Wat denk je zelf?. Dat het fijn is om levend dood te zijn. Dat je spijt hebt van dingen waarvoor je geen sorry kunt zeggen. Gewoon omdat je die mensen niet meer ziet. Je kunt niet aan God vragen of je terug kan. Dood is dood.
Zou je dan gelukkig zijn?


*They say he did it for God
just they don't want to see
he did it 'cause them
you let him runnin' away*

*it's no happy feeling
being without friends
the one who'll leave his life for this
walks a lonely way*
08 feb 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van hanna
hanna, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende