zalig weekend
Ja eindelijk, eindelijk heb ik nog eens een geweldig weekend achter de rug! 
Goed weer, en bij het liefje gezeten
.
Zo handig toch, als je vriendje een zwembad heeft en het 30 graden is buiten..
Zaterdag heel de dag samen gezwommen, in de hangmat gelegen,..
Zondag naar zijn optreden gaan kijken met de harmonie en daarna terug zwemmen om af te koelen.
Superlieve ouders heeft hij! Ik was uitgenodigd voor een bbq voor de eerste keer, met zijn ouders, broer en lief van zijn broer. Er zijn helemaal geen awkward stiltes gevallen. Ik vond het superleuk.
Maar tegelijkertijd, word ik er wat droevig van. Als ik kijk naar het verschil tussen zijn ouders en die van mij..
Je kan zo zien dat ze nog altijd verliefd zijn bij hem, en dat bijna alles er bespreekbaar is.
Ik voel me al bijna meer thuis bij hem en zijn ouders dan hier...
Ik kwam tot het besef dat ik denk dat mijn ouders elkaar totaal niet graag meer zien. Ze kijken gewoon niet verliefd, raken elkaar amper nog aan, doen niets anders dan ruzie maken... Ook de manier waarop ze met mij omgaan, en met het feit dat ik een vriendje heb, is heel anders.
Ik ben nu al meer dan 5maand samen met hem, en hij is nog nooit bij mij thuis mogen komen. Ze hebben hem amper ontmoet! Dat kwetst me, en het kwetst mijn lief ook. Hij probeert zijn best te doen tegen mijn ouders maar het lijkt niet te werken.
Achja..pech voor mij denk ik dan.
Maar ik ben toch zo gelukkig als ik bij hem ben!
Hoe langer we samen zijn, hoe meer ik verliefd op hem word.
Zo moet liefde zijn
Goed weer, en bij het liefje gezeten
.Zo handig toch, als je vriendje een zwembad heeft en het 30 graden is buiten..
Zaterdag heel de dag samen gezwommen, in de hangmat gelegen,..
Zondag naar zijn optreden gaan kijken met de harmonie en daarna terug zwemmen om af te koelen.
Superlieve ouders heeft hij! Ik was uitgenodigd voor een bbq voor de eerste keer, met zijn ouders, broer en lief van zijn broer. Er zijn helemaal geen awkward stiltes gevallen
. Ik vond het superleuk.Maar tegelijkertijd, word ik er wat droevig van. Als ik kijk naar het verschil tussen zijn ouders en die van mij..
Je kan zo zien dat ze nog altijd verliefd zijn bij hem, en dat bijna alles er bespreekbaar is.
Ik voel me al bijna meer thuis bij hem en zijn ouders dan hier...
Ik kwam tot het besef dat ik denk dat mijn ouders elkaar totaal niet graag meer zien. Ze kijken gewoon niet verliefd, raken elkaar amper nog aan, doen niets anders dan ruzie maken... Ook de manier waarop ze met mij omgaan, en met het feit dat ik een vriendje heb, is heel anders.
Ik ben nu al meer dan 5maand samen met hem, en hij is nog nooit bij mij thuis mogen komen. Ze hebben hem amper ontmoet! Dat kwetst me, en het kwetst mijn lief ook. Hij probeert zijn best te doen tegen mijn ouders maar het lijkt niet te werken.
Achja..pech voor mij denk ik dan.
Maar ik ben toch zo gelukkig als ik bij hem ben!
Hoe langer we samen zijn, hoe meer ik verliefd op hem word.
Zo moet liefde zijn
08 jul 2013
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 apr 2016 zwak zijn ( 2 )
- O 23 mrt 2016 Spookstad? ( 9 )
- O 22 mrt 2016 Zaventem-Brussel ( 4 )
- O 22 mrt 2016 Zelfmedelijden? ( 1 )
- O 21 mrt 2016 Van kwaad naar erger
- O 28 feb 2016 Hier ben ik weer ( 6 )
- O 16 nov 2015 Raad oldschool metal ( 3 )
- O 10 okt 2015 Liefde ( 5 )
- O 23 aug 2015 Ik. ( 2 )
- O 25 jul 2015 Nieuwe liefde? ( 3 )
- O 14 jul 2015 van happy naar sad in 2 minuten ( 1 )
- O 13 jul 2015 update 3 ( 7 )
- O 28 jun 2015 Breathe me
- O 23 mei 2015 update 3 ( 1 )
- O 09 mei 2015 Het besef ( 3 )