zaterdag
ik begin eindelijk te beseffen dat ik zaterdag gewoon mijn grootvader ga ontmoeten.
Ik weet alleen niet of ik er blij mee moet zijn. Mijn zusje gaat hem ook ontmoeten, ze was in tranen toen mijn moeder het vertelde maar wou wel. Ze wil alleen wel andere dingen weten. Ze wil graag weten hoe onze vader eruit ziet. Hoe hij eruitziet. IK wil hof dat eigenlijk niet te weten. Ik ben bang dat ik me dan dingen juist beter ga herinneren in plaats van ze te vergeten.
Maar ja voor mijn zusje zijn dat juist de belangrijke dingen. DUs ik zeg wel niks.
Het is stil om me heen. Ik schrijf, iedereen is met zich zelf bezig. Ik niet. Ik maak me zorgen. Doe ik er wel goed aan om hem te ontmoeten. Ik wil wel, maar het kan ook helemaal fout lopen. Waarom wil ik hem uberhaupt ontmoeten. Het lijkt zo vaag nu. Mijn zusje heeft in ieder geval een duidelijke reden. Ik niet.
Zaterdag. Klinkt zo dichtbij maar tegelijkertijd ook zo ver weg. Het ligt alleen wel in de buurt van mijn toetsweek. maar dat kan niet anders. Anders moeten we nog 3 weken wachten.
Zaterdag... het oogt nog steeds heel onwerkelijk.
en het voelt....
het voelt alfof ik een geheim in me draag. IK weet het, jullie weten het. ikschrijf het op, maar ik zeg het niet. Mam weet niet dat ik me er zo raar bij voel.
dat wil ik ook niet. straks beslist ze dat het beter is dat ik niet ga. dat lijkt me echt verschikkelijk.
ze praat hier met me over als een gelijke, zelfs met hoe en wat een waar en zelfs over mijn zusje. Ik vind dat eigenlijk erg fijn.
maar het helpt niet om mijn onzekerheid weg te halen.
Ik voel me echt zo raar, in een flits besef ik wat die ontmoetin kan betekenen en wat die kan verwoesten. en dan...
dan kan ik het gewoon niet geloven, het klinkt zo surrealistisch...
it's feels weir, I am weird and i feel strange
Ik weet alleen niet of ik er blij mee moet zijn. Mijn zusje gaat hem ook ontmoeten, ze was in tranen toen mijn moeder het vertelde maar wou wel. Ze wil alleen wel andere dingen weten. Ze wil graag weten hoe onze vader eruit ziet. Hoe hij eruitziet. IK wil hof dat eigenlijk niet te weten. Ik ben bang dat ik me dan dingen juist beter ga herinneren in plaats van ze te vergeten.
Maar ja voor mijn zusje zijn dat juist de belangrijke dingen. DUs ik zeg wel niks.
Het is stil om me heen. Ik schrijf, iedereen is met zich zelf bezig. Ik niet. Ik maak me zorgen. Doe ik er wel goed aan om hem te ontmoeten. Ik wil wel, maar het kan ook helemaal fout lopen. Waarom wil ik hem uberhaupt ontmoeten. Het lijkt zo vaag nu. Mijn zusje heeft in ieder geval een duidelijke reden. Ik niet.
Zaterdag. Klinkt zo dichtbij maar tegelijkertijd ook zo ver weg. Het ligt alleen wel in de buurt van mijn toetsweek. maar dat kan niet anders. Anders moeten we nog 3 weken wachten.
Zaterdag... het oogt nog steeds heel onwerkelijk.
en het voelt....
het voelt alfof ik een geheim in me draag. IK weet het, jullie weten het. ikschrijf het op, maar ik zeg het niet. Mam weet niet dat ik me er zo raar bij voel.
dat wil ik ook niet. straks beslist ze dat het beter is dat ik niet ga. dat lijkt me echt verschikkelijk.
ze praat hier met me over als een gelijke, zelfs met hoe en wat een waar en zelfs over mijn zusje. Ik vind dat eigenlijk erg fijn.
maar het helpt niet om mijn onzekerheid weg te halen.
Ik voel me echt zo raar, in een flits besef ik wat die ontmoetin kan betekenen en wat die kan verwoesten. en dan...
dan kan ik het gewoon niet geloven, het klinkt zo surrealistisch...
it's feels weir, I am weird and i feel strange
07 jun 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 mei 2010 grootvader figuur ( 2 )
- O 26 mei 2010 grootvader figuur
- O 19 mei 2010 shit ( 2 )
- O 18 mei 2010 digitale camera ( 6 )
- O 17 mei 2010 spel
- O 16 mei 2010 lol ( 1 )
- O 17 apr 2010 nog beter dan een stuk kaas...
- O 06 apr 2010 pijn?? ( 1 )
- O 04 apr 2010 gisteren ( 3 )
- O 01 apr 2010 lucky luke ( 1 )
- O 31 mrt 2010 haat aan de pc
- O 15 mrt 2010 wk junioren ( 2 )
- O 11 mrt 2010 helden ( 7 )
- O 07 mrt 2010 naam ( 3 )
- O 03 mrt 2010 bio valt uit ( 17 )