Zere knie en blauwe plekken

Gisteren Kung fu en niet zonder risico, grondvechten en zo. Wanneer je dus door een gast met 10% van zijn kracht van hem afgeworpen word en dus heel ongelukkig neer kan komen.
Anna is heel erg sterk in haar benen, ik kwam niet los maar worstelde wel met mijn armen en soms deed ik haar pijn.
Ze is sterk. Ik doe het haar niet na.
Door het strugglen bezeerde ik mijn knie, verrekte ik weer een spier in mijn lies en voelt mijn rug nu wat stijfjes aan.
Ook Peter bezorde mij een blauwe plek op mijn bovenarm.

De leraar vind ons allemaal een stelletje pussies die er niks van kunnen.
Dat er mensen zijn met weet ik veel hoeveel banden en dit / dat gewonnen maar in real life één goeie klap te pakken hebben gekregen van die ene mafkees op de fiets of die ene boer waar je ruzie mee krijgt en niks terug durven te doen en het huis niet meer uit durven.
Mensen die titels hebben maar nooit echt een goeie klap op hun bek te pakken hebben gehad.

Ik train voor recreatie, niet voor wedstrijden of klappen vangen.
Wel om mijn lichaam soepel te houden.
Vorig jaar werd ik aangevallen en ik hapte naar lucht. Wat een afgang.
Een verrekte spier in mijn nek wat ik los kreeg met mijn rugroller.
Maar toch...

Het was voor mij een reden om in beweging te komen en in beweging te blijven.
Want voor je het weet ben je al je kracht en conditie kwijt.
En met kung fu moet je wel een soepel lijf hebben omdat je echt ongelukkig terecht kan komen.
Net die ene verkeerde draai wat verkeerd in je rug aanvoelt.
Het gewurgd worden en daarom toch wel een stijve nek oplopen.
Als je niet soepel bent in je lijf dan kun je het echt vergeten.

Plus nog kickboksen op de zak om toch kracht en conditie op te bouwen.

Kung fu en zo doe ik enkel en alleen maar om een sterk en soepel lijf te behouden dat dan tegen een stootje kan.

Niet omdat ik denk dat ik zo goed kan vechten.
Want dat valt allemaal reuzemee.
Ik ga effe lekker naar buiten, naar de markt.


Gr Art = Tiek