Ik ben fucking moe. De seamoss fruitgel was verpest, het smaakte naar zand en schelpjes met een zeenasmaak.
Daar moest ik razendsnel wat op bedenken en zodoende maakte ik nieuwe seamossgel met ananas, mango, appel en honing.
De mensen vonden het best wel lekker. Ik heb ook zakjes seamoss verkocht en ook potjes seamoss gel.
Eén mevrouw wilde paarse seamoss en dat had ik niet bij me, zij zou mij via de website contacteren.
Die mevrouw en nog een meneer hadden ook van de seamoss gesnoept, had ik in zakjes mee zodat de mensen konden zien wat het is en hoe het eruit ziet.
En de mensen komen met de meest briljante ideeën hoe je seamoss in een salade kunt verwerken en zo.
Een mevrouw die ik van een schrijversclub ken die kocht een zakje omdat zij een eigen praktijk heeft en mensen met eczeem en prosioaris wilt behandelen.
Nou uit eén zo'n zakje komt ontiegelijk veel gel uit daar kun je een heel weeshuis mee behandelen.
Ook de werkbegeleiders kwamen langs om te kijken en te proeven.
Eén van de werkbegeleiders vind het wel een idee om seamossfruitgel in de winkel te verkopen.
Ik geef eén van de werkbegeleiders een gratis potje fruitmossgel mee omdat ik teveel heb en toch niet alles kwijt kan.
"Ja maar ik heb al een zakje seamoss van je gehad" Who cares denk ik dan.
Ik sta hier gratis te verkopen dankzij haar. Zero waste project.
Naast mij staat een aardige mevrouw die heel erg creatief is en drums maakt en poppen en ook wol vervilten. Ook haar geef ik een potje fruitmoss mee omdat ik nog een potje over heb, dat vind ze erg aardig.
Ik heb ook nog 3 paar oorbellen gekocht bij een heel leuk kraampje, hij kwam ook langs om zijn zakje seamoss op te halen en ook hij kreeg een potje fruitmoss mee.
Ik heb een hele leuke dag gehad met een heleboel leuke mensen, veel inspiratie opgedaan en wil dit blijven doen.
Tegenover mij stond een meisje die op een zigeuner/kamper lijkt die massaal verkocht, honing en zo, zelfgemaakte zeep en weet ik het allemaal.
En dat doet ze als hobby. Ook zij heeft geen kvk nummer maar zij mag tot E15.000 bijverdienen en als ze daarboven uitkomt dan moet ze dus belasting betalen.
Haar man werkt, zij heeft dus geen uitkering en wat zij bijverdient is dus een extra zakcentje en haar buisiness loopt als een tierelier. Ze werkt samen met haar pa, haar partner in crime.
Toen ik vanmorgen daar dus aan kwam zetten had ierdereen een leuk kleedje op hun tafel en ik niks.
Ik mocht kleedjes van de akker maar ik wilde persé naar huis om mijn pangies en kalebas op te halen. "Maar je moet wel om 10:00 terug zijn "zei de leidinggevende.
Eindstand vond ierdereen mijn opzet en kleedjes prachtig en mensen dachten dat mijn prachtige kleedje gekocht in Suriname te koop was maar dat diende toch echt als decor.
En ook de floridawaterflesjes mochten niet ontbreken inc de kalebas. Persoonlijke spulletjes die ik thuis voor persoonlijke doeleinden gebruik.
Dat geeft mijn tafeltje , kraampje net die persoonlijke touch! En dat zit wel zo lekker maar na een hele dag zitten en hetzelfde riedeltje opzeggen en ouwehoeren met mensen ben ik nu toch echt wel moe.
Het was het allemaal zeker de moeite waard. Ik heb nog steeds geen behoefte eraan om te gaan zitten berekenen wat ik heb uitgegeven aan inkoop en promotie en wat ik er daadwerkelijk aan verdiend heb omdat het mij simpelweg niet interesseert.
Het moet wel een leuke hobby blijven en winstbejag dat verziekt de hele vibe.
Dat boeit mij op het moment niet zo.
Gr Art = Tiek