Ilse is met de kerst begonnen met haar zindelijksheid training. Met 2 jaar en 2 maanden is dat geloof ik op een gemidelde leeftijd (vroeger was het veel eerder, maar dat was vanwege het gedoe met de luiers met de kwaliteit van de wegwerp luiers. Het makkelijke van het weg gooien zijn de meeste kinderen en ouders er pas later aan toe).
Ze doet het goed.
Op het KDV draagd ze de hele dag een onderbroekje, en 's ochtends mag ze thuis een broekje aan zodra ze geplast heeft (door de weeks is het 'sochtends al druk genoeg, dan wil ik niet een onderbroek verschonen omdat Ilse niet naar de WC wilde) dus soms komt ze op het KDV met onderbroekje aan, soms met luier.
's avonds krijgt ze pas weer met het slapen gaan een luier. Het resultaat is tot nu toe goed.
Ze doet het gemiddeld 1 a 2 keer per dag in d'r broek. Dat is vaak 1 keer, of helemaal niet, op het KDV en dan 1 keer 's avonds,. soms ook niet, maar eerlijk gezegd vaak nog wel het is alsof ze er thuis niet aan denkt, misschien omdat hier haar vriendinnentjes niet ook naar de WC gaan.
Haar beste vriendinnetje op het KDV (Evie) en Ilse gaan altijd samen naar de WC werd mij verteld. Omdat ze allebei zindelijk aan eht worden zijn is dat wel handig, want ze stimileren elkaar dus om te gaan.
Maar goed, ik hoop dat eht zo goed door gaat, zolang ze het vaker goed heeft dan fout vind ik het nog leuk! Er word zo wel meer gewassen trouwens!
Ze gaat trouwens niet op het potje, maar wilt op de WC, thuis vaak zelfs liever de WC die boven is dan die van beneden. Ze zal d'r redenen wel hebben....
Ze is deze week trouwens ook begonnen met beter praten. Ze kon het al super goed, vond ik, maar nu zegt ze bijvoorbeeld: 'Have you not finished it
yet ?' of 'do you not want it
either?', ik vind het goed dat ze die worden al zo goed kan gebruiken ('yet' en 'either' dus).
Je denkt als nieuwe moeder dat na een jaar of zo, je niet meer constant verbaast staat van de nieuwe dingen die je kind leert want elke dag leren ze wel iets nieuws, maar er zijn zelfs met 2 jaar oud nog genoeg redenen om dagelijks trots op je kindje te zijn merk ik al.
groetjes Imke