zo gekwetst

lieve dagboek

ik ben zo diep gekwetst door zulke vernederende woorden
die ik las bij één van mijn gedichten
het deed me pijn en ik huil nog steeds
ik wist niet dat er zulke harde mensen bestonden die niets begrijpen
het kwam zo hard aan
en of ik nog schrijven zal , ik denk het nooit meer
ook al was het een uitweg die me deze nare tijd deed verwerken
toch ben ik bang geworden
want lieve dagboek , ik wil geen pijn meer in de woorden voelen

04 aug 2007 - meld ongepast verhaal

line, vrouw, 41 jaar

nachtwaker (opgeheven op 9-8-2009) zaterdag 04 augustus 2007 13:31
Jeetje wat erg dat je zo verdrietig bent..
Ach weet je..
Op een gegeven moment zul je wel gaan leren om wat mensen zeggen bij mensen zelf te gaan zoeken en niet jouw probleem van te gaan maken.
Dan zul je zien dat wat mensen zeggen of schrijven je eigenlijk niet deren..
lemawi zaterdag 04 augustus 2007 13:40
Lieve Line
Laat je niet ontmoedigen door onbegrip.
Er zijn mensen die het niet begrijpen
niet kennen de pijn van jouw verdriet.
eerst moeten zij het zelf ervaren, pas
dan weet men hoe het voelt.
maar ook zijn er mensen die het begrijpen
houd je daaraan vast.
En weet jij hebt een Trouwe Bootsman
die je leid op de zware golven van de levenszee
Liefs en sterkte samen met hen die je zo dierbaar zijn
Ook Marco heel veel sterkte

O 20 dec 2007 mijn allermooiste kerstgeschenk ( 5 )
O 19 dec 2007 kaarsje van hoop ( 5 )
O 17 dec 2007 nu verzorg ik jou ( 4 )
O 16 dec 2007 zo bijzonder ( 3 )
O 14 dec 2007 woorden heb ik tekort ( 3 )
O 13 dec 2007 morgen ( 4 )
O 12 dec 2007 diep graakt ( 3 )
O 11 dec 2007 mag het een mooie droom worden ( 3 )
O 10 dec 2007 nog 4 dagen ( 5 )
O 08 dec 2007 echt ziek ( 3 )
O 07 dec 2007 laatste chemo zo dichtbij ( 4 )
O 05 dec 2007 hoe hard kan men zijn ( 5 )
O 04 dec 2007 alleen maar wachten ( 3 )
O 03 dec 2007 'k voel me weer klein ( 3 )
O 30 nov 2007 een lange nacht ( 3 )

vorige volgende