Zo...... het was n mooi leven
Ik maak me zorgen om mezelf...
Het is geen kwestie van "vermannen, niet mans genoeg zijn" of "niet willen" want ik wil juist wel..
Het is ook allang geen liefdesverdriet meer, tuurlijk mis ik iemand om me heen, maar je leest het goed IEMAND, maar dat zal nooit V meer kunnen zijn. want al zou ze terug willen komen ooit, dan is mijn vertrouwen zo erg beschadigd dat het waarschijnlijk toch weer verkeerd zou gaan....
Maar ik maak me echt zorgen om mezelf, ik heb t idee dat het te laat is om de depressie deze keer voor te blijven.... kijk, af en toe een lachje, een grapje of dat ik uberhaupt tegen je praat betekend niet dat t goed met me gaat.... dat betekend dat ik t probeer.....
Maar t wordt steeds moeilijker....
M'n hersenen draaien overuren, alles spookt door mn kop... er komt bijna rook uit.....
ik weet t niet meer, ik wil niet gek worden (al weet ik ook niet hoe gek worden voelt)
Weet je, t verhaal V is dus klaar, dat zei ik net al, maar ik moet t nog wel verwerken, en ik kan me niet voorstellen dat ik iemand vind waar ik net zo gek op wordt als op haar (het zal ongetwijfeld gebeuren, maar ik kan t me nu nog niet voorstellen) dus ik hoef ook even geen andere meid.. maar ik mis t wel heel erg....
En altijd maar wegvluchten uit mn huis kan ik ook niet doen, dan kan ik net zo goed de huur opzeggen en slapen bij mn moeder... want rest van de tijd ben ik er toch niet...
ik maak me gewoon zorgen over wat er van me wordt, of ik er op misschien toch nog op tijd uitkom... ik vind het steeds moeilijker worden, maar ik kan niets anders dan maar doorgaan en doorgaan..... dus doe ik dat maar, op de best mogelijke manier... maar t wordt steeds zwaarder....
vanmorgen belde t riagg op, dat door al die sneeuw een hoop mensen niet konden komen dus ze hebben mij nog niet kunnen bespreken, of ik 6 januari wil komen, das anderhalve week later... maar ja wat moet ik zeggen? " Nee, de 28e had ik gezegd, nooit van conference calls gehoord?"
ik heb t moeilijk, ik wil niet alleen thuis zijn, en ik wil niet uit mn huis vluchten, ik wil lekker in mn vel zitten en stoppen met denken.... ik ben een doemdenker, maar hoe haal ik dat uit me? je bent wie je bent... ik heb echt n teringhekel aan mn leven weer
.... ik wou dat ik er nooit was geweest, dan zou niemand me ook gemist hebben...
En iedereen vind t allemaal kut voor me he, dat ik zo ben, en dat ik voor de 2e keer door zon mokkel bekloot wordt en weet ik veel allemaal, want Peter is zon leuk jong en Peter is zo aardig.... en ik ben blij met al dat medeleven en er voor me willen zijn,........ maar aan t eind van t verhaal, ben ik degene die ermee zit... en ik ben al te ver denk ik.... een paar goeie dagen betekend niet dat t goed gaat (in t verleden resultaten bieden geen garantie voor de toekomst
)
weet je, standaardzinnetje is altijd, " t komt wel weer goed.... "
Okee! Waarom niet nu meteen dan?? Is veel makkelijker, kan ik zo door met mn leven...
ik hoef niks meer te verwerken hoor, ik wil gewoon door met mn leven, en dan kan iedereen wel vinden dat ik eerst moet verwerken voor ik verder kan met mn leven, maar ik ben r klaar mee...
ik ben er klaar mee, ik wil niet meer.... ik wil een leven hebben waarop ik zometeen terug kan kijken van, zo...... het was n mooi leven maar tot nu toe waren er periodes waarop ik dacht dat t mooi was... maar zelfs de mooie momenten zijn nu niet mooi meer, want ik vond die momenten leuk en genoot, en die komen nu niet meer...
Ik wil en ik probeer, dat druk ik op al jullie harten, ik doe er mijn best voor, maar meer dan je best kan je niet doen en mijn best is in dit geval niet goed genoeg ben ik bang... dus ik maak me zorgen om mezelf... echt zorgen... ik weet niet waar ik ga belanden en wat voor mens ik word. en of ik me ooit weer lekker zal voelen... en waardoor komt dat dan?
Schijtzooi... ik ben t spuugzat... ik wil weer zingen en gek doen,... rare stemmetjes, grappen maken.. maar dat kan niet als je dr geen zin in hebt.... ook al is iedereen dat van me gewend...
Het is geen kwestie van "vermannen, niet mans genoeg zijn" of "niet willen" want ik wil juist wel..
Het is ook allang geen liefdesverdriet meer, tuurlijk mis ik iemand om me heen, maar je leest het goed IEMAND, maar dat zal nooit V meer kunnen zijn. want al zou ze terug willen komen ooit, dan is mijn vertrouwen zo erg beschadigd dat het waarschijnlijk toch weer verkeerd zou gaan....
Maar ik maak me echt zorgen om mezelf, ik heb t idee dat het te laat is om de depressie deze keer voor te blijven.... kijk, af en toe een lachje, een grapje of dat ik uberhaupt tegen je praat betekend niet dat t goed met me gaat.... dat betekend dat ik t probeer.....
Maar t wordt steeds moeilijker....
M'n hersenen draaien overuren, alles spookt door mn kop... er komt bijna rook uit.....
ik weet t niet meer, ik wil niet gek worden (al weet ik ook niet hoe gek worden voelt)
Weet je, t verhaal V is dus klaar, dat zei ik net al, maar ik moet t nog wel verwerken, en ik kan me niet voorstellen dat ik iemand vind waar ik net zo gek op wordt als op haar (het zal ongetwijfeld gebeuren, maar ik kan t me nu nog niet voorstellen) dus ik hoef ook even geen andere meid.. maar ik mis t wel heel erg....
En altijd maar wegvluchten uit mn huis kan ik ook niet doen, dan kan ik net zo goed de huur opzeggen en slapen bij mn moeder... want rest van de tijd ben ik er toch niet...
ik maak me gewoon zorgen over wat er van me wordt, of ik er op misschien toch nog op tijd uitkom... ik vind het steeds moeilijker worden, maar ik kan niets anders dan maar doorgaan en doorgaan..... dus doe ik dat maar, op de best mogelijke manier... maar t wordt steeds zwaarder....
vanmorgen belde t riagg op, dat door al die sneeuw een hoop mensen niet konden komen dus ze hebben mij nog niet kunnen bespreken, of ik 6 januari wil komen, das anderhalve week later... maar ja wat moet ik zeggen? " Nee, de 28e had ik gezegd, nooit van conference calls gehoord?"
ik heb t moeilijk, ik wil niet alleen thuis zijn, en ik wil niet uit mn huis vluchten, ik wil lekker in mn vel zitten en stoppen met denken.... ik ben een doemdenker, maar hoe haal ik dat uit me? je bent wie je bent... ik heb echt n teringhekel aan mn leven weer
.... ik wou dat ik er nooit was geweest, dan zou niemand me ook gemist hebben...En iedereen vind t allemaal kut voor me he, dat ik zo ben, en dat ik voor de 2e keer door zon mokkel bekloot wordt en weet ik veel allemaal, want Peter is zon leuk jong en Peter is zo aardig.... en ik ben blij met al dat medeleven en er voor me willen zijn,........ maar aan t eind van t verhaal, ben ik degene die ermee zit... en ik ben al te ver denk ik.... een paar goeie dagen betekend niet dat t goed gaat (in t verleden resultaten bieden geen garantie voor de toekomst
)weet je, standaardzinnetje is altijd, " t komt wel weer goed.... "
Okee! Waarom niet nu meteen dan?? Is veel makkelijker, kan ik zo door met mn leven...
ik hoef niks meer te verwerken hoor, ik wil gewoon door met mn leven, en dan kan iedereen wel vinden dat ik eerst moet verwerken voor ik verder kan met mn leven, maar ik ben r klaar mee...
ik ben er klaar mee, ik wil niet meer.... ik wil een leven hebben waarop ik zometeen terug kan kijken van, zo...... het was n mooi leven maar tot nu toe waren er periodes waarop ik dacht dat t mooi was... maar zelfs de mooie momenten zijn nu niet mooi meer, want ik vond die momenten leuk en genoot, en die komen nu niet meer...
Ik wil en ik probeer, dat druk ik op al jullie harten, ik doe er mijn best voor, maar meer dan je best kan je niet doen en mijn best is in dit geval niet goed genoeg ben ik bang... dus ik maak me zorgen om mezelf... echt zorgen... ik weet niet waar ik ga belanden en wat voor mens ik word. en of ik me ooit weer lekker zal voelen... en waardoor komt dat dan?
Schijtzooi... ik ben t spuugzat... ik wil weer zingen en gek doen,... rare stemmetjes, grappen maken.. maar dat kan niet als je dr geen zin in hebt.... ook al is iedereen dat van me gewend...
22 dec 2009
- meld ongepast verhaal
-
Pestvogel
dinsdag 22 december 2009 16:56
Sorry, ik heb niet het hele verhaal gelezen en dit klinkt misschien debiel, maar als je hoofd overuren draait: meditatie, bij mij helpt het. Ik heb een boekje, mindfullness beelden. Zijn meerdere van, ook emoties bijvoorbeeld, het helpt me.
-
schaapii
dinsdag 22 december 2009 17:40
Hm... lastige situatie. Het standaardzinnetje is zeker altijd: 't komt wel were goed. Ook ik heb soms een gigantische hekel aan die zin als ze zoiets een x tegen mij zeggen, maar ja. Meestal weten mensen niet wat ze anders moeten zeggen. Kun je het ook zo bekijken? Ze willen je moed geven, kracht en sterkte. En proberen het op die manier. Ze kunnen wel met je gaan doemdenken, maar daar word jij ook niet beter van! Ik hoop voor jou dat je je weg terug vind... Ik hoop dat je zal vechten voor je eigen geluk. Kijk naar de mooie dingen. Ga juist zingen, al heb je er geen donders zin in. Zoek je favoriete liedjes op. Blijf niet aan huis gekluisterd in je eentje... Zeker niet met de kerstdagen! (heb alleen dit verhaal van je gelezen, probeer je gewoon wat hoop te geven!)
xxx -
Yvette
dinsdag 22 december 2009 21:11
Nu lijkt het zo'n diep dal dat je denkt dat je er nooit meer uit komt. Je hebt geen idee of dat überhaupt mogelijk is, laat staan hoe dat zou moeten.
Ik kan je helaas geen advies geven. Zou heel graag iets zinnigs willen zeggen, maar kom waarschijnlijk niet veel verder dan de standaard dooddoeners die mensen in dit soort gevallen zeggen. Daar heb je niks aan. Kan nog zo vaak zeggen dat het goed komt, dat geeft je hoogstens iets om naar uit te kijken, maar het helpt je op dit moment niet.
Ik weet alleen dat het bij mij aardig goed gekomen is. Ik geniet weer van het leven. Al heb ik geen idee of het een tijdelijke opleving is. Met dat in mijn achterhoofd geniet ik er dubbel van. Voor je het weet is het misschien weer voorbij...
Sterkte!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 12 jan 2012 De laatste strohalm ( 5 )
- O 20 dec 2011 Als je oud vuil maar lang genoeg laat liggen
- O 13 nov 2011 magnegatief ( 1 )
- O 16 okt 2011 ik trek de hele wereld overhoop ( 3 )
- O 28 aug 2011 antiwinterdipmix-reclame!
- O 23 jul 2011 van me laten horen ( 3 )
- O 27 apr 2011 Werken om niet toe te geven
- O 05 apr 2011 Stel dat ik het antwoord weet... ( 5 )
- O 04 mrt 2011 genieten zoals ik gewend was...
- O 02 mrt 2011 met n oud puma logo ( 2 )
- O 08 jan 2011 De dood opzoeken ( 15 )
- O 31 dec 2010 Precies een jaar geleden ( 1 )
- O 31 okt 2010 ik ben gevormd ( 2 )
- O 31 okt 2010 Hoe kom je hier
- O 29 okt 2010 geintje van google? ( 21 )