Zo lief..
Zo lief..
Vrijdag na het stappen.. Ik had natuurlijk de meest onmogelijke hoge hakken aan.. (Een inschattingsfout die ik steeds weer maak) Y bracht me thuis op mijn fiets.. Bij mij achter bleven we nog even staan.. Ik had het gehad met die schoenen en trok ze uit.. Maar door de regen was de straat natuurlijk nat.. Waarop Y zei
"kom maar op mijn voeten staan" Ik kon wel janken zo lief vond ik dat.. En tegelijkertijd was ik bang.. Bang voor weer een gebroken hart.. Weer een teleurstelling.. En hoewel ik het voor mezelf wilde houden zag Y het natuurlijk en pushte me te vertellen waar ik aan zat te denken.. En dus vertelde ik hem dat ik doodsbang was dat hij me zou kwetsen.. Hij stelde me gerust.. En zo stonden we daar dan.. Ik snikkend op z'n voeten met z'n armen om me heen.. Toen begon het te regenen.. Hij tilde me op.. droeg me naar de carpoort en zette me op de motorkap van de auto van mijn ouders.. Waar we nog een poosje hebben gestaan..
green-eYeS, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende