zo moe
vorige donderdag is hans dus overleden. en ik mis hem. het voelt zo vreemd, zo dicht bij. hij was tegen een boom op gereden, in het ziekenhuis overleden door een hartaanval. zo zonde
maar veel woorden wil ik er niet over los, want veel heb ik er niet over te zeggen. het is te erg voor woorden, hij verdiende het niet.
ik ben de laatste tijd echt zo moe. ik heb nergens geen zin meer in - wat tot ergernis van mijn vriend (lees topic sex, in mijn verhalen).
dingen gaan gewoon niet soepel en ik voel me er niet zo lekker bij. ik heb het gevoel alsof er niets meer buiten school is.
wat eerst een priveleven was, is nu niets. eten en naar bed. opstaan en naar school.
elke dag weer hetzelfde
maar ach, dit is wat ik wil, toch?
FiGa2003, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende