Zo'n leuke leeftijd

Even weer een verhaaltje over hoe leuk Isle is. Eens in de zoveel tijd moet ik dat dus even kwijt! Zo nu ook.

Ilse is inmiddels bijna 20 maanden oud (1 jaar en 8 maanden dus) en heeft nu zo'n leuke leeftijd, waar haar karakter echt helemaal tevoorschijn komt.

Ze doet van die kleine dingen waarvan je denkt: wat is mijn kleine meid toch leuk/ lief/ groot/ grappig/ slim/ mooi etc.
Hieronder deel ik er als een trotse moeder een paar van die momenten met je:

Slimme/ grappige Ilse:
Sinds kort roept Ilse als er iemand niest (zo het dat toch? Het Engelse woord is: Sneeze) hard "Bless you". Dat vind ik zo grappig, hoe zo'n reactie elk keer weer spontaan uit de mond van zo'n klein kindje komt.

Slimme Ilse:
Ilse is inmiddels flink aan het oefenen met tellen. Als wij "one two three£ zeggen zegt Ilse "four five six" maar of ze nou door heeft dat ze aan het tellen is....?

Lieve Ilse:
Op het kinderdagverblijf hadden we het vandaag over kidneren. 'Ik hoef er geen meer' zei ik vastbesloten. Ilses begeleidster zei: 'Oh, je MOET gewoon een tweede nemen, want Ilse is zo lief, en ze is zo goed met de andere kinderen. Wanneer er een kind huilt, wilt Ilse ze als eerste troosten' een andere leidster beaamde dat enthousiast en zei "ja, dan komt ze met speelgoed aan, of gaat ze knuffelen" en, ja, dat doet Ilse met Shannon (haar beste vriendinnetje) ook altijd, dan probeerd ze alles om Shannon stil te krijgen. En elke keer als ik het zie denk ik ook: "ach wat zou Ilse een goede grote zus zijn!"

Grappige en lieve Ilse:
ilse praat er wat op los, en als ze iets zegt wat ik niet zo goed versta zeg ik op een vragende toon het woord dat ik denk dat ze heeft gezgd na. Als dat fout is, zegt ze altijd vastberaden, een beetje lachend om die domme mama: 'Neehee'. Zo schattig hoe dat er uit komt. Het doet me ook aan haar nichtje Sacha denken, diekan dat ook zo goed.

Grote Ilse:
Vandaag haalde ik Ilse op bij het KDv en teriwjl ik met de begeiding stond te praten rende Ils door de gang heen en terug. Ik keek naar d'r en dacht (en zei): "jezus, wat is die kleine meid van mij toch groot" Het is niet vaak dat je van een afstandje toe kijkt, en soms waneer je dat doet zie je opeens niet die kleine meid die nog geen 20 maanden geleden uit jouw buik kwam, maar een zelfstandige leuke meid, die al heel groot is"

Schattige en grote Ilse:
Sinds een tijdje huilt Ils niet gelijk wanneer ze wakker word, maar gaat ze eerst met haar 'Quack Quack (pluche eend) spelen. Dan hoor ik door de babyfoon "quack quack eten?" "Naughty Quack Quack" of "Quack Quack sleep?" tot ik bij haar op de kamer kom, waar ik haar vind zittend op haar bed, met de eend in haar hand, verheugend op kijkend naar haar mama.

En ik kan ook zelf mijn pushchair duwen!


Slimme Ilse
Je hoeft Ilse niks wijs te maken. Ze weet waar ze is en wat dat betekend. Zaterdag moest ik even iets af geven bij Nanny (John' moeder) en zodra we daar parkeerden- zonder dat John en ik iets zeiden begon Ilse te juichen "yeah, nanny!!!" Ik stap uit klop bij Johns moeder aan, geef haar de kaart, zeg" Ik ga maar weer want we hebben haast" loop de deur uit en zie John en Ilse net naar ons toe lopen " ze wilde Nanny zo graag zien- ze zat helemaal te huilen, ik dacht ik neem haar even mee naar Nanny"
Zo begint Ilse ook te juichen wanneer we de weg in slaan van hat KDV, wanneer ik een zakje met brood laat zien ("Yeah, ducks, Bread, fiets!!" is haar antwoord daarop- en wat een gedoe wanneer ze dan de auto in moet in plaats van de fiets op! Drama, want gaan we dan wel echt naar de ducks, of is het een truc van mama?) Ze associeert dus inmiddels veel.

Lieve en slimme Ilse
Als ik zeg "Gaat Ilse naar bed" dan antwoord ze wanneer ze inderdaad moe is "Quack Quack en Dummie" (ofterwijl: Jaaah met mijn eend en speen!). Wanneer ik haar vraag "welk boekje wil je lezen?" zoekt ze er een uit. Al ik zeg "zullen we vandaag 'Wat hor ik'/ Nijntje' etc lezen wijst ze het juiste boekje aan. Na het lezen knuffelt ze me terwijl ik vertel wat ze die dag gedaan heeft en hoe leuk eht wel niet was. Daarna zeg ik "Kus" Dan duwt ze eerst "Quack Quack'" snavel tegen mijn mond, dan zeg ik "kus van Ilse?" en dan doet ze haar speen uit, geeft ze me een kus en doet ze haar speen weer in.
's ochtends antwoord ze ja wanneer ik vraag of ze lekker heeft geslapen en geeft ze mij haar speen (dummie). Wanneer ik die op haar plank leg zwaait ze het gedag, en zeg ik "tot vanavond Dummie". Ik vind die vanzelfsprekendheid van die routine 's ochtends en 's avonds heerlijk.

Ik kan zo nog uren doorgaan. Zoals jullie zien ben ik nog helemaal verliefd op onze kleine meid. Zelfs l heeft ze gisteren over het tapijt in de eetkamer gepoept toen ik haar zonder luier liet rond rennen. ....