zo onwerkelijk!
03-01-07 dat is de dag dat me vader z'n laatste adem uit blies maar 't is nog allemaal zo onwerkelijk ik ben zo leeg maar toch ook zo boos. waarom hij hij deed toch niemand kwaad.het klinkt misschien heel raar maar ik voel nog steeds zijn aanwezigheid hier in huis. daarom is 't zo onwerkelijk ik voel 'm nog. ik kan niet huilen ik kan niet lachen omdat ik zo leeg ben. gister zijn we bij hem gaan kijken in de aula ik keek naar hem en jah hoor ze hadden hem ze eigenwijze bekkie weer gegeven. het eerste wat me moeder zei was: ik hoop dat je je palmboompje hebt gevonden. dat is iets wat hij gezegd heeft. ik kon niet praten ik kon alleen maar kijken ik kon niet eens denken. later toen we nog een keer gingen kijken bij hem kon ik een traantje laten. ik denk dat ik de klap nog moet krijgen want ik kan eigenlijk nog alles. het enige wat er anders is is dat ik me zo leeg voel.
voor mijn gevoel ben ik me pappie nog niet kwijt ik voel 'm nog hier. ik kan 'm misschien wel niet zien maar ik voel 'm dus weet dat ie bij me is. er zijn nu ook zoveel dingen die ik aan 'm wil vragen. doe ik alles wel goed? help ik mama genoeg? moet ik nog meer doen voor iedereen of moet ik nu juist op mezelf letten? er is niemand die daar een antwoord op kan geven dat kan alleen me vader die weet alles en weet ook hoe die 't beste met mij om kan gaan!
gister heb ik een brief geschreven naar me vader met alles erin wat ik voel hoe ik alles nu mee maak en met alle vragen die ik voor hem heb! ik weet dat ie 'm leest ookal is ie een beetje lang! misschien als ik zometeen zijn aanwezigheid niet meer voel dat ik dan ga huilen dat ik dan helemaal instort ik weet 't allemaal niet. ik zie wel wat er komen gaat en laat 't rustig op me af komen.
devil, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende