zo uniek
Zo uniek …
Jij met je talenten
Je kwaliteiten
Je vele mogelijkheden:
Je was zo uniek
Zo bijzonder
Je had zoveel levenslust
Zoveel toekomst
Je was zo enthousiast
Zo sprankelend:
Het kon niet stuk
Je vlinderde door het leven
Ontpopte je
Kreeg kleur
Liet je sporen na
En mensen keken jouw na:
Met bewondering
Met respect
Want je was zo uniek
Zo bijzonder
Je vlinderde door het leven
Sloeg onbegrensd
Door tijd en ruimte
Je vleugels uit
Groeide
Bloeide
Gaf kleur
Aan je leven
Aan ons leven
Aan onze wereld
Want je was zo uniek
Zo bijzonder
Zo iets
Zo iemand
Kon toch niet stuk
Mocht toch niet stuk?
Maar toen:
De vlinder verlamde
Je vleugels vielen stil
Het spoor stopte
Tijd en ruimte
Werden begrensd
Je vrijheid beknot
Je talenten begraven
In dood
Gevangen in einde
Jij
Die zo uniek was
Zo bijzonder
En wij?
Wij blijven verlamd achter
Kruipen terug in ons zelf
Spinnen ons in
In een cocon van leegte
Omdat jij
Uit ons leven verdween
Wij willen je niet vergeten
Wij willen je blijven zien
Als onze vlinder
Onze unieke
Bijzondere …
Daarom:
Verbreek onze cocon van verdriet
Kleur onze herinneringen
Plant je sporen in ons
Omdat we de toekomst
Tegemoet durven gaan
Verlamd en kwetsbaar
Maar wel in herinnering aan jouw
Want je blijft
Zo uniek
Zo bijzonder
dit gedicht werd voorgelezen bij de avondwake en uitvaartmis van Niels
*kusj* & k mis je Niels!
BLONDII, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende