Zorgen

Vroeger bewandelde we samen één pad, we deden alles samen. Ik hoefde nooit bang te zijn ik wist dat als ik het moeilijk had jij altijd achter me stond je was mijn vangnet en ik de jouwe.

Leuke tijden en moeilijke tijden deelde we samen. Als ik er aan terug denk was het niet altijd even gezond, we offerde onszelf op voorelkaar het maakte niet uit ik had het er voor over en jij ook.

Tot jij jou weg koos en ik de mijne. In het begin was het moeilijk zowel jij als ik hadden daar moeite mee, vooral jaloezie speelde een grote rol in onze vriendschap toch hielden we genoeg vanelkaar om elkaar allebei onze eigen weg te laten gaan.

Soms zit ik een avond lang op de vloer van je kamer we praten over alles over vroeger en over het nu even lijkt het zo als vanouds.

Maar nu op dit moment lijk je zover weg voor mij. Je gaat op in je eigen wereldje en sluit mij erbuiten, en mij niet alleen iedereen die er niet inpast.
Ik gun je al het geluk van de wereld en als dit jou echt geluk brengt laat ik je daar voor los.
Toch maak ik me zorgen. .. s'avonds hoor ik je huilen op je kamer lig je kotsend op bed en klop je op me muur, je vecht tegen al je slechte gevoelens want je wilt het zo graag goed doen.
Je verteld steeds minder maar je verdrietige blik in je ogen zegt mij genoeg.

Jij hebt mij nodig en ik jou. Je bent zover weg ik wou dat ik dichterbij kon komen,
moet ik je loslaten?
01 dec 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van prinses.
prinses., vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende