zucht...sta er alleen voor..
vandaag naar school geweest om mn rooster enzo te gaan halen, zoals gewoonlijk fietste ik weer alleen, niet dat ik het erg vond, ik had toch een kuthumeur..
kom op school aan...en zie ook gewoon geen bekende, geen mensen die naar me toe komen om te vragen hoe het met me ging, mn humeur daalde gewoonnog veel verder... en ik had er al zo'n rot gevoel over..
gelukkig kwam D. op me afrennen, vloog me om mn nek, en vertelde dat ze me gemist had, dat deed me echt goed...
maar ja, toe ik verder school in liep stonden daar P. en R. en zo allemaal, en ze hebben gewoon geen woord tegen me gezegd, mn vrienden, die ik zo onwijs vertrouwde, ze hebben me gewoon helemaal dood genegeerd.. ik denk dat het aan mij ligt ofzo, ik zal wel iets fout hebben gedaan ofzo, ik weet het anders ook niet meer..
ik zit gelukkig wel bij D. in de klas nu, mn enige vriendin van school geloof ik, zo ongeveer..
echt, ik voel me zo in de steek gelaten door de personen die ik het meest vertrouwde in mn leven, die ik veel dingen over me heb verteld en ik vertrouwen heb durven nemen toen het helemaal mis met me ging..
misschien lag het aan mij ofzo, en is morgen gewoon alles normaal, maar ik heb echt zo'n slecht gevoel over dit alles, normaal als G. me ziet, komt ze op me afrennen en vliegt om mn nek, niet dat ik verwacht dat ze dat altijd doet ofzo, maar ze keek me niet eens aan.. en ik weet echt heel zeker dat ze me gezien of gehoord heeft...
echt ik zou er nu zo hard mee willen stoppen met dit leven, want heeft het voor zin als er niemand meer om me geeft, en ik al evenmin om mezelf durf te geven?
ik weet het ook allemaal niet meer, echt niet... ik denk.. ik weet gewoon niet meer wat ik denk..
al mn gedachten zitten verward en ik word er gewoon helemaal gek van..
ik stop er maar me, want nu voel k mn tranen opkomen..
mris
just_me, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende