zwaar aangeschoten&van de fiets vallen...

Dinsdag ging ik met T naar een feest van mn broer en een paar van zijn huisgenoten. Ik durfde niet alleen, omdat ik er niemand echt kende, hooguit een beetje vaag kende, en ik moet altijd eerst flink de kat uit de boom kijken. Om me daar niet zo alleen te voelen ging T dus met me mee. Zij had namelijk ook wel zin in een feestje.

T zou eerst bij mij langs te komen, nog even tv kijken enzo en dan naar mn broer. Om alvast wat losser te worden, (ik ben zo jaloers op mensen die dat niet nodig hebben om losser te worden ) ben ik voordat T kwam alvast een beetje gaan indrinken. Binnen een half uur had ik 4 flesjes bier naar binnen gewerkt, wat ik al wel een klein beetje voelde...

Het feest was echt helemaal geweldig! Er waren niet zoveel mensen als verwacht, hooguit 30 ofzo en t was gewoon heel gezellig. Het bier vloeide rijkelijk waardoor ik makkelijker praatte. Beter gezegd: ik hield niet meer op met praten... Het was gewoon leuk! En dat terwijl ik er echt al weken tegenop zag, omdat mijn broer wilde dat ik kwam, maar ik het niet zag zitten, totdat ik een dag voor t feest T voreg en zij wel mee wilde...

Maar goed, normaal voel ik mee op feestjes altijd heel alleen als degene die met mij is, in dit geval T dus, mij even alleen laat om naar de wc te gaan. Dan zie ik mezelf zielig alleen op de bank zitten, terwijl anderen met elkaar aan t praten zijn, en dan voel ik ze altijd denken: 'oh wat zielig, zo'n dik meisje helemaal alleen, ze heeft vast geen vrienden'. Maar dinsdag heb ik me geen moment echt zo gevoeld. Kwam vast door de drank, maar dat maakte niet uit. De keren dat T even naar de wc was en anderen ook met elkaar aan t praten waren, zat ik gewoon lekker rond te kijken, biertje in de hand, lekker genieten.

Het feest verplaatste zich van de afdeling van mn broer en zn vrienden naar de flatkroeg, waar ik ook nog een x aantal biertjes heb weten te drinken. Ik was echt al aardig aangeschoten en T ook best wel, dus om half 4 besloten we maar eens weer te gaan, de volgende dag zouden we om half 11 colleges hebben en een beetje slaap was mooi meegenomen. Omdat mijn band lek was, waren we op de fiets van T. Van mijn broers flat naar mijn flat is t ongeveer 20 minuten lopen, en T zou daarna nog 5 minuutjes moeten fietsen. Ze vond dat ik in plaats van lopen wel bij haar achterop kon, en ondanks dat ik al aangaf dat dat met mijn dronken kop echt niet ging lukken, heeft ze me toch over weten te halen om het toch te proberen.

Dus zij begint te fietsen, ik spring achter op... En val er aan de andere kant net zo hard weer vanaf hahahah heb ik tijden niet zó gelachen. Gelukkig viel ik in t gras en had ik heel veel drank op, want anders wat t zeker een pijnlijke val geworden.

Gisteren en vandaag was ik echt misselijk, maar tot kotsen is t gelukkig niet gekomen. Zoals elke keer als ik me brak voel, heb ik me ook nu weer voorgenomen om de komende tijd niet mee (zo veel) te drinken, maar ik weet nu al dat ik dat niet lang ga volhouden...