Zwart gat
Zo ervaar ik het momenteel. Alsof ik in een zwart gat zit. Gisteren ben ik bij mijn oma langs geweest dat was wel gezellig. Vandaag heb ik op het programma staan om te gaan kleien in het buurthuis, ik ben uitgenodigd. Ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in. Ik zie er tegenop maar ik heb juist de afspraak gemaakt zodat ik wat te doen heb vandaag. De rest van het weekend geen plannen. Misschien komt me vader nog op bezoek.
Maar wat vind ik het toch moeilijk om alleen in huis te zitten. De muren komen letterlijk op me af. Ik verdwijn in een zwart gat van ellende. Zolang mogelijk geprobeerd te slapen maar opgegeven moment ben ik ook te wakker om nog mijn ogen te sluiten. Ik mis mensen om me heen. Ik mis mijn moeder, ik wou dat ik samenwoonde met iemand om dit gevoel niet te ervaren. Ik voel me zo alleen. De tijd lijkt voorbij te kruipen en alles voelt heel ongemakkelijk aan alsof er iemand aan mijn been hangt. Donkere gedachten spoken door mijn hoofd. Ik moet er maar weer het beste van maken. Ik heb me voorgenomen om na het douchen naar de stad te rijden en dan natuurlijk het kleien. Ik hoop dat vanmiddag mee zal vallen. Het leven is soms een gevecht.
BorderlineIris, vrouw, 2 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende