~

Het leek me nu nog even een goed idee om een verhaaltje te typen, terwijl ik een redelijk drukke kantine zit. Straks, rond kwart voor één, dan begint de hel, maar dan ga ik wel heel traag naar mijn volgende lokaal lopen, want ik heb daar gewoon geen zin in. In stress en zo. Drukte en zo. Vandaag is namelijk een lange dag, dus ik wil het chill aandoen.

Ik ben verkouden. Het valt nu wel mee, vergeleken met ’s nachts, waar ik zoveel niesbuien heb gehad dat ik waarschijnlijk mijn beddengoed had moeten verwisselen. Ik heb wel mijn waterflesje afgewassen? Je weet wel, voor de bacteriën? Dus dat is iets? En ik had helemaal geen tijd om mijn beddengoed te wassen, want ik moest om half acht de deur uit en ik kom rond elf uur pas weer thuis en dáárom is het dus een lange dag. Als je wilt weten wat ik precies doe op zo’n lange dag, dan is dat: twee werkcolleges en een hoorcollege en ertussen wat ruimte om huiswerk te maken, ik bedoel, een verhaaltje te typen, want ik heb geen zin om nu alweer iets voor maandag te doen. En mijn stem is een beetje vercrackt, zoals we dat in goed Nederlands zeggen, vanwege de verkoudheid. Maar ik moest presenteren dus dat was effe forceren en vanavond heb ik een concert en ik wíl graag heel hard schreeuwen, maar mijn stem gaat dat niet toelaten en ik wil ook wel van mijn keelpijn af, eigenlijk. Dus ik klap wel, als een normaal mens, in plaats van na elk nummer keihard: ‘WOOOOOO’ te roepen. Ik weet niet, ik vind altijd dat ik in zo’n concertzaal niet eens de ruimte heb om mijn handen omhoog te doen om te klappen. Dus ik schreeuw maar. En dan is er altijd iemand die naar me kijkt met zo’n blik, zo’n blik die zegt: ‘Wie is deze idioot?’.
Nu zit ik hier net zo hinderlijk in de kantine te snuffen.

Ik vind het altijd lastig om een gesprek te hebben dat begint met: ‘Hoe gaat het?’ en vervolgt met dat mijn gesprekspartner even allerlei interessante, recente levensgebeurtenissen op gaat sommen. Dan is het mijn beurt en kan ik alleen: ‘Ik ben cactussen aan het kweken!’ zeggen. Ik weet ook niet zo goed hoe het dan verder moet, want ik kan wel blijven vragen naar hun leven, maar dat is ook een beetje saai, aan de andere kant heb ik oprecht niets te melden, dus, sorry.
Of ik vergeet het, dat doe ik ook graag, vergeten, en dan wordt er naar mijn leven gevraagd en denk ik: Wát heb ik gedaan, ja?
Het leven gaat zo zijn gangetje. Ik kweek cactussen en bak koekjes en cake, maar de oven is nu kapot, dus dat gaat even niet. Ik was het niet dit keer. De ventilatie heeft het gewoon begeven. En ik ga braaf naar colleges. Ik heb nog geen sociale contacten gemaakt waarmee ik in mijn tussenuren kan zitten. Een vriendin heeft ook alleen de dagen dat ik vrij ben college, dus dat werkt niet. Dus ik ga maar een verhaaltje tikken. Het wordt al best een lang verhaaltje.

De site waar ik al jaren mijn memes haal, 9gag, begint steeds… ja… kutter te worden. Seksistischer. Kijk, het is een site voor grappen, maar de grappen nemen af en worden seksistisch en racistisch en na elke zes plaatjes komt er weer eentje over hoe er maar twee genders zijn en de rest is een psychische stoornis!!! Of laatst zag ik een afbeelding over hoe vrouwen bij een meltdown altijd iets anders met hun haar gaan doen, ha-ha, en er stonden véél te veel opmerkingen over hoe je nooit moet daten met vrouwen die hun haar vaak verven. Onnatuurlijke kleuren staan symbool voor hoe ze gestoord zijn. En het is een kenmerk van borderline, vaak je haar verven! Net als giftige kikkers, zijn vrouwen met fel haar gevaarlijk, het zijn social justice warriors en feministen en mannenhaters!
Ik heb het gevoel dat deze mensen dat daadwerkelijk geloven. Anders zou het niet acht keer onder elkaar staan.
Ook het constant terugkerende ‘vrouwen houden alleen van klootzakken’ begint me te irriteren.
Het is gewoon triest in plaats van grappig?
Veel vrouwen zijn zus, mannen zijn zo, vrouwen zijn meestal slecht!
Erg vermoeiend.
Maar ik ben ook een linkse kut die sociale wetenschap studeert en onder andere kijkt naar seksualiteit en gender en wéét dat wetenschap het idee van gender als een spectrum, in plaats van dichotome variabelen (kan ik nog statistieken?), steunt. En dan wordt er door leken constant gespot met het idee, omdat ze het niet snappen, dat is net als dat ik zeg dat magneten een leugen zijn, omdat ik ze niet begrijp.
Ik ga zo wel even googlen hoe magneten ook al weer werken.

Ik had een college over neuroscience en de docent was heel enthousiast en vroeg wat we ervan wisten en het ging al fout bij het verschil tussen witte en grijze materie en eigenlijk weet ik alleen wat een neuron zo ongeveer is. En een synaps is een verbinding tussen neuronen. Jup. Ik weet er niet zo veel van.
Ik zit braaf vooraan verward te kijken naar hoe het brein werkt, want ik snap het gewoon echt niet.
‘Basic biology, right?’ zei de docent.
Wát? dacht ik.

Ik had het volgens mij niet duidelijk gemaakt, maar de reden dat ik tot tien uur in Utrecht vertoef, is omdat ik een concert heb en daarvoor ga ik wat eten met een vriendin, ik bedoel, waarschijnlijk kipnuggets halen. Ik heb wel zin in kipnuggets. Of een McChicken. Of een vegetarische McChicken. Die heb ik nog nooit gehad. Vrijwel altijd nadat ik naar de McDonalds ben gegaan, krijg ik buikpijn. Zo’n stekende soort buikpijn. Het is erger als ik nog een McFlurry neem. Als ik optimistisch ben en denk: ik wil een toetje, word ik afgestraft. Ik kan niet goed tegen vette dingen. In ieder geval niet in overdaad. Teveel zuivel en teveel vet en mijn maag sterft.
Toen ik meedeed aan de UIT-week had ik ook drie van de vier dagen gigantische buikpijn, vanwege het ongezonde eten en de drank en dat leidde dus tot constante buikpijn en ergens is het ook wel praktisch dat ik daadwerkelijk fysiek last heb van ongezond eten, zodat ik naar een salade snak en mijn vitamientjes binnenkrijg.
Weet je, dat ik morgen gewoon zín heb in gekookte aardappels. Dat is goed voor me.
Maar ik ga misschien vier keer in het jaar naar de Mac, dus, hé, alles in mate.

Ik ben dit lange lulverhaaltje een beetje zat, maar ik heb nog een uur voordat ik ga wieberen, dus ja, uhm, nee, ik ga wel netflixen. Ajuus.