*

Waarom ben JIJ nouw juist de persoon?
Waarom ben JIJ nouw de gene waar ik zoveel om geef?
Waarom ben JIJ nouw die ene meid,

die ene én enigste, waar mijn hart zo vol van is?


Ik kwam je tegen als heel iemand anders dan ik nu ben..
Een nóg meer verward persoon, zonder besef van alles om zich heen,
een persoon die niet aan de toekomst dacht,
een persoon die niet veel verder keek, dan zijn hand kon rijken..
Een persoon, die zonder het te weten eigelijk niet eens wist wat het betekende,
om voor iemand zo veel te voelen..
Raar eigelijk.. Dat je in zo een korte tijd, al zo anders op jezelf kan terugkijken..
En in die korte tijd, is ook zoveel gebeurd...

De eerste avond, de pizzaria, daar zat jij, samen met een vriendin, en een vriend van mij..
Ik had je nog nooit eerder gezien, en jij mij ook niet..
En wat een gevoel... Dat gevoel zal ik ooit nooit vergeten..
Meteen die rilling door me heen,
en meteen een gevoel alsof ik je alles wou vertellen,
alsof ik je al zo veel langer kende dan die avond..
En allebei de meiden gingen naar de wc, en m'n vriend zei meteen:

''Is dat nouw geen leuke meid voor jouw? Kan je niet eens proberen of dat niet wat kan worden?''

''Vertrouw me.. Dat was ik echt al vanaf de seconde dat ik haar ogen zag lul..''

Lachend kwam ze uit de wc, gevolgt door haar vriendin, met allebei oogjes, waar koppelen in stond geschreven.. Dus ik stond er gelukkig niet meteen slecht voor!

De dag nadat ik je voor het eerst had gezien, ging ik op vakantie,
en daar, in Frankrijk, in mn tentje, kreeg ik je eerste smsje..
*Blijheid!*

We bleven dan ook 2 weken smsen tot ik terug was,
en tot overmaat van overdrevenheid, had ik een stenen hartje voor je gekocht.
Misschien een btje snel gehandeld, maar je kan het er toch altijd wel dik bovenop leggen?

En daar stond ik dan, net 5 minuten terug thuis, en meteen naar een vriend van mij,
die onderhand al weer een relatie had met de vriendin van het meisje waar ik zoveel aan had liggen denken.. En de deur ging open, en daar:

Daar zat je dan, op de bank, met de meest stralende ogen die ik ooit had gezien..
En het rood was van je wangen te vegen, want verlegen? OOOO! Dat was je zeker!
Ja hoor, ik natuurlijk, METEEN dat hartje geven!
Als ik daar aan terugdenk vindt ik het misschien wel een btje erg overdreven allemaal zo snel..
Maarja, het lag er in ieder geval, DIK bovenop!
Die avond hebben we met ze allen lekker zitten praten, over de dingen die waren gebeurd aan wederzijdse kanten van de vakantie..

En toen we eenmaal het huis uit waren,
waren we ineens samen, met z'n 2e, op een bankje..
En bij god, je wist echt niet wat je moest zeggen.. En eigelijk, ik ook niet..
Maar gelukkig heb ik het voordeel van een overruim leven, en een praatgraage mond,
dus het gesprek zette zich voort...

En in dat zélfde gesprek nog, heb ik het nog tegen je gezecht: ''We kunnen kijken of het iets tussen ons wordt''

En jij zei, vol twijfel, dat we konden kijken of het kon



En daar gingen we dan...

Samen, door twijfel, en vastberadenheid.
Samen, door acceptatie en afwijzing.
Samen, door tranen van blijdschap en verdriet.
Samen, door liefde en haat.
Maar we gingen door, samen!

En door jouw, heb ik zó veel liefde gekregen voor je.

We hebben zoveel meegemaakt, we hebben zoveel nieuwe dingen ontdekt..
Waarvan het ene leuk was, en het andere moeilijk, en pijnlijk.
Het was, en is moeilijk.
Het was, en is zo geweldig.
We waren, en zijn samen..

In de tijd dat ik samen met je ben, is mijn leven verranderd... En flink ook.


Ik heb zoveel nieuwe dingen ontdekt, van jouw, maar ook van mezelf..
Ik kende zo weinig tranen.. Ik kende ze wel, maar tranen van verdriet.
En daar lag ik dan, toen je weer terug was in mijn armen, daar lag ik..
Huilend op mijn bed, niemand die dit van mij kon stelen, niemand die mij nu nog in de weg kon staan!
Ik huilde, tranen over mijn wangen, mijn kussen nat als een spons, en ik bleef maar gaan..

En ik stond verbaast..
Ik stond zo erg verbaast, want ik heb gehuild als nooit tevoren,
maar er was geen verdriet.
Ik huilde van geluk, van blijdschap, van liefde voor je..
Dat is iets wat ik nooit meer zal vergeten, want jij bent de gene, die dit als enigste ooit heeft gekund!


Ja, ik kan eerlijk zeggen, dat jij de eerste échte liefde van m'n leven bent.
En het kan me echt aan m'n reet roesten dat ik misschien niet de eerste echte liefde in jouw leven ben,
want IK ben nu bij je, dus LEKKER PÛH voor alle andere mensen ! *sorry voor m'n humor*

Eén van de dingen waar ik erg dankbaar voor ben,
is dat je me uit m'n dromenland hebt getrokken, en met beide benen op deze aarde hebt neergezet.
Wat mij ook meteen de realisatie gaf , dat er een toekomst voor me ligt..

Maar, deze realisering, deed ook erg veel pijn.
Want samen hiermee, wist ik, dat de toekomst niet te vertellen is, en zekerheid tussen ons, vervald daar ook bij..

Ik zie ons niet meer zonder elkaar, ik zie mezelf in ieder geval niet meer zonder jouw..
Nee, dat wil ik niet eens zien!
Waarom moet die kans er nouw in zitten? Waarom zouw ik één dag zonder jouw moeten?
Waarom? Waarom is het leven ineens zo oneerlijk, als het zijn mooie kant laat zien?
Het leven heeft mij jouw laten zien, en liet daarbij ook zijn angsten zien, mijn angsten.

Maar elke dag, weet ik dat je er voor me bent,
en elke dag, weet ik dat ik er voor je ben, en er voor je zal zijn..

En nu snap ik, waarom het zo angstig is, om te leven met liefde..
Nu snap ik, waarom angsten er ook een deel van zijn..
Maar liefvj, waar ik het meest dankbaar voor ben, en blijf zijn..

En dat is, dat ik er voor je mag zijn, en dat jij er voor mij bent,
dat ik elke dag, in je ogen mag kijken, hoe het met je is, waar je aan denkt.
Dat ik elke dag, je glimlach mag zien, dat ik weet dat je op dat moment blij bent,

Dat ik elke dag, van je mag houwden, zoals ik ben, en zoals jij bent!
En je weet, wat je allemaal voor me hebt gedaan...
Dankje.. Echt waar! Zelf had ik dit niet gekund..

Waarom ben JIJ nouw juist de persoon?
Waarom ben JIJ nouw de gene waar ik zoveel om geef?
Waarom ben JIJ nouw die ene meid,

die ene én enigste, waar mijn hart zo vol van is?

Ik weet waarom.. Ik houw gewoon van je.. Aan alles van je..
En je bent me echt alles waard.. Niets is zoveel, als jouw glimlach te zien,
terwijl je me aankijkt.. En ik voel, dat je om me geeft.



Ik houw van je liefvj, vanaf de eerste dag dat ik je mocht zien! En ik zal er echt nog lang voor je wezen!

[You became the light on the dark side of me]!!!



*ik heb deze tekst nooit openbaar gegooid, simpelweg omdat ik niet vindt, dat ik goewd kan beschrijven wat ik voor je voel... Het valt niet te beschrijven.. het is niet genoeg.. Ik wil meer kunnen uitleggen.. Maar ik hoop dat je er in kan vinden dat ik enorm veel van je houw!*