Heeey,
Ik weet het bijna voor zeker dat de relatie met mij en B echt over is. Ik hoor bijna niks van hem, en het voelt alsof ik weer gewoon single ben, heb wel lekker veel tijd voor mezelf, vind het alleen gewoon zo jammer dat ik t verneukt heb (lees vorige verhalen over B).
Het is gewoon kut dat we nu al in deze fase zitten, kijk als je langer met iemand hebt kom je er wel uit, maar nu heb ik gekeken of hij er wat voor wil doen, maar blijkbaar niet, en ik ben het zat om telkens degene te zijn die er wat aan doet.
Soms vraag ik me wel eens af waarom ik naar romantische films kijk, het maakt me alleen maar downer, omdat het dingen zijn die ik nooit gehad heb.
Het lijkt soms onmogelijk om een relatie te hebben door de dingen die ik heb mee gemaakt, en hoe ouder ik wordt hoe meer ik ga denken dat het niet zo hoeft te zijn dat ik ook echt ga trouwen en kinderen krijg. Misschien staat er voor mij wel helemaal niemand klaar.
Wat nou als er niet perse voor iedereen een deksel is, maar bijvoorbeeld twee potten, dat gaat niet samen, zou dat voor mij ook zo zijn?
Of ben ik de ware al tegen gekomen? Wat ik me dus niet kan voorstellen, omdat ik met mijn exen geen goed verleden heb gehad.
Of komt het juist daardoor dat ik me niet genoeg open stel voor andere?
Even ander onderwerp, met mijn beste vriend R gaat het niet echt goed, hij woont voorlopig bij zijn broer in, het ging niet op deze manier. Ik vind het zo kut voor hem, want wil er dag en nacht voor hem zijn, maar jij belt nooit als er iets is niet dat hij me niet vertrouwd, maar omdat hij er te onzeker over is, en niet goed weet hoe die dingen moet zeggen. Dat weet ik, maar zal soms willen dat hij het deed, dat ik er voor hem kon zijn, en niet dat ik er pas later achter kom, want stel dat hij echt op het punt staat, zal ik er dan ook te laat achter komen?
Liefs
.