Ik zal mijn vorige verhaal even wat verduidelijken:
Zaterdag avond:
Hoe we er op kwamen geen idee, maar we hadden het over snijden:
B: Die mensen zijn echt gestoord echt van die zielige emo's.R: Waar slaat dat nou op, hallo die mensen die dat doen zonder er aandacht mee te vragen hebben gewoon moeite met hun gevoelens te uiten enz.
B: Ja nou voor mij zijn ze allemaal stumperds.R: *zwijgt*Het viel B niet eens op dat ik stiller werd, ging gewoon slap ouwehoeren over een wedstrijd
.
Toen B weg was stuurde ik hem een smsje, waar ik in vertelde dat ik het lang geleden ook voor een tijd had gedaan.
B stuurde terug dat hij het niet meende enz.
Later op de avond kreeg ik er nog 1 met dat hij misschien zijn mening wel kon veranderen.
WTF B je stuurde net dat je er al anders over dacht.
Dit is een korte versie van alles maar hij blijft erover doorgaan, geen 1 keer heeft hij er iets over gevraagt geen interesse geen lief smsje niks gewoon niks, alleen weer die klote wedstrijd. Ja we weten dat je goed bent en elke keer scoort.
Kijk ik hoef geen aandacht dat wilde ik er niet mee bereiken maar had gehoopt dat hij het zal begrijpen en niet zo was dat hij er niet meteen een stempel op drukte met emo.
Ik bedoel het is lang geleden die deur heb ik allang gesloten, maar er zijn er nog genoeg die het wel doen, en de woorden die hij zei deden toch pijn, en nu weet ik niet wat ik ermee aan moet. Hem vergeven omdat het lang geleden is? Ik weet het niet