-
Ze veegde haar tranen uit haar donkerbruine ogen,
terwijl haar voeten bleven rennen door de donkere
nacht. Haar witte - bijna zilveren - haar werd door
de wind woest naar achteren geblazen. Haar buik
begon te steken, maar dat weerhield haar niet
van het rennen. Ze rende weg van het leven, van
haar haat en haar liefde. Ze hield haar oren gesloten
zodat ze niet hoefde te horen. Ze bedekte haar ogen
zodat ze het niet hoefde te zien. Ze verschuilde
de nachtmerries de ze had, want wanneer niemand
het zou weten, zouden ze wel overgaan. Maar wanneer
dit niet de waarheid bleek te zijn, verliet ze zichzelf.
Zarah, vrouw, 13 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende