[0001] Oude mensen

Lief dagboek,

Toen ik vandaag in de bus zat, viel het me op dat niemand op stond voor oudere mensen. Daar stond dan een oud oma'tje voor in overvolle bus tussen luidruchtige studenten. Vorige week (in dezelfde buslijn) riep de chauffeur een oude man terug: hij had zijn kaart niet gestempeld, omdat hij niet de hoofdentree had genomen. Hij stond op uit zijn stoel en waande een weg door de studentenmassa. Ik voelde tijdens beide situaties medelijden en vroeg me af of dit wel zo eerlijk was.
Ik vind oude mensen bijzonder. Begin me altijd af te vragen hoe hun leven eruit zag in hun jongere jaren. Of ze kleinkinderen hebben, of ze nog muziek draaien, televisie kijken, internetbankieren, computerspelletjes spelen en een mobiele telefoon hebben. Of vinden ze al die luxe van nu maar reinste flauwekul en nergens voor nodig?

Wat zou ons leven tegenwoordig nog zijn zonder tv, laptop, Ipod en telefoon. Zouden we elke avond bordspelletjes spelen? En sturen we dat ene jongen of meisje een ellendig lange liefdesbrief? Kochten we gewoon elke dag een krant? Als er geen discotheken waren, wat deden we dan in ons weekend?
Soms wou ik wel een week zo leven. Zonder de luxe van nu. Zou dat het leven complexer maken en zal je dan toch merken dat al die gadgets en technologische ontwikkelingen het dagelijks leven toch makkelijker hebben gemaakt?

Mijn overburen, die aardig op leeftijd zijn, vind ik zo'n geweldig stel! Als ik voorbij loop zitten ze vaak knus op de bank (zij kijkt tv, terwijl hij de krant leest), tuineren samen, maken een wandeling of gaan de stad in. En altijd vrolijk, vriendelijk, nuchter en geintreseerd. Kleinkinderen komen regelmatig over de vloer en zijn dol op hun opa en oma. Ik ben nog jong, maar ik zou niks liever willen dan dat later. Zonder al die overbodige luxe.

Veel liefs,Amy