{1} Mijn eerste keer

Het is vandaag dinsdag, mijn vriendin zit op school en ik zit zoals zovaak achter de computer.

Dit is mijn eerste dagboek entry, ik heb de gewoonte om eens in de zoveel tijd te starten met een dagboek om er vervolgens na 3 dagen weer mee op te houden. Het ergens aan beginnen om het vervolgens niet door te zetten is mij niet vreemd. Daar ligt ook een kern van mijn hele struggle in het leven. Ik zet niet door... vroeger nam ik mij van alles voor en raakte dan telkens teleurgesteld over mijzelf doordat ik niets belangrijk genoeg vond om werkelijk voor te vechten. De dingen die dan wel belangrijk genoeg waren om mee door te gaan waren vaak destructief van aard, denk aan drugs en verkeerde relaties.

Drugs heb ik nu gelukkig niets meer mee, dat was een hele poos wel anders. Ik heb veel joints gerook in mijn leven, vanaf mijn 17e tot 26e. Ik ben nu 28 en heb al twee jaar geen probleem meer. Wel heb ik af en toe nog een joint gerookt, denk aan 1 per 2 maanden. Als ik dan een joint rook valt het altijd tegen, ik weet niet waarom ik het dan eens in de zoveel tijd toch weer wil proberen.

Ik ben zo dankbaar voor het hebben van een hele lieve vriendin die mij volledig accepteert zoals ik ben. Ze is heel zorgzaam en grappig en ook nog is heel mooi om te zien, ik ben echt een geluksvogel.

Mijn ouders, echte schatten van mensen. Ze doen alles wat ze kunnen om mij gelukkig te maken en houden. Ik ben een hele tijd geen leuke zoon geweest voor ze. Mede door de invloed die de drugs op mij hadden was ik op momenten een dramatisch moeilijk handelbare jongen. Ik raakte vaak in ruzies met mijn vader en veroorzaakte veel onrust en verdriet bij ons thuis. Ondanks een periode waarin ze het dus heel zwaar met mij hadden hebben ze mij altijd bijgestaan en hebben ze er werkelijk alles aan gedaan om mij weer op het goede spoor te krijgen. Op dit moment leef ik samen met mijn vriendin bij ze in huis, we hebben een soort appartement dat aan het huis vast zit. Mijn vriendin en ik hebben dus ons eigen optrekje waar we samen veel tijd doorbrengen. Ook zitten we veel bij mijn ouders aan de eettafel, vrijwel elke avond eten we met z'n allen aan de grote tafel en praten we over van alles en nog wat.

Overgewicht, ik ben een tijd heel depressief geweest na het hebben van een door drugs ingeluide psychose. De psychose was een hele vreemde en tegelijkertijd rijke ervaring in mijn leven. Ik ben opgenomen geweest op een open kliniek en daar behandeld, icm medicijnen, om weer tot de realiteit terug te keren. Mijn opname was een hele fijne tijd voor mij, ik heb er veel mooie en bijzondere mensen ontmoet en er veel over anderen en mijzelf geleerd. Mijn ouders en zusters hebben mij in die tijd heel goed geholpen en hebben mij alle aandacht gegeven die ik zo hard nodig had. Na de opname ging het heel goed met me, ik was weer mijzelf aan het worden en kon de kleine pleziertjes van het leven beter waarderen. Ong. 2 maanden na de opname echter werd ik somber, uiteindelijk zwaar depressief. Ik was zo geschrokken van alles wat er in het verleden had plaats gevonden en ging het me steeds beter beseffen wat ik allemaal had gedaan en meegemaakt. Ik verloor alle hoop op herstel en vond nergens meer hoop in. Dingen die ik vroeger leuk vond om te doen hadden bij mij geen invloed meer tijdens mijn depressie, niets was leuk, niets voelde warm... enkel leeg.. niet eens verdriet... gewoon leeg. Na ongeveer 6 maanden als een zombie geleefd te hebben kwam ik heel langzaam weer op krachten, ik was de depressie zat. Ik forceerde mijzelf om weer actief te worden en goed op mijn denken te letten. Dat ging mij steeds beter af en op een gegeven moment kreeg ik er zelfs weer vertrouwen in dat ik de depressie te boven zou kunnen komen.... dat was een heel fijn gevoel... heel goed ging het toen mijn vriendin in mijn leven kwam, vanaf dat moment ging alles in sneltreinvaart met als resultaat dat ik nu behoorlijk gelukkig ben met mijn leven. Ik slik nog steeds medicijnen, 1 tegen psychoses en 1 tegen depressie. De medicijnen hebben naast de helende uitwerking ook nog een andere uitwerking gehad, namelijk: in 1,5 jaar tijd van 80kg naar momenteel 113kg. Dat is jammer, maarja.. ik ben aan het afbouwen met de medicatie, over ong. een half jaar ben ik er van af. Ondertussen doe ik ook een dieet wat ik moeilijk vol te houden vind. Ik moet meer gaan bewegen en bewuster eten... ik weet heel goed wat ik moet doen dus om weer richting mijn oude gewicht te gaan, maar zoals ik al schreef... ik heb moeite om dingen vol te houden.. wellicht dat het bijhouden van een dagboek daarbij gaat helpen, als ik het dan volhou om het dagboek bij te houden...

Dagboek dag 1 is gelukt en ik ben er trots op!