1.Slaapwandelen?

{ik maak dit dagboek ook omdat ik hoop op tips van jullie}
(ik ben een 17- jarige meid)
Dit dagboek kan kort zijn maar het zou ook lang kunnen worden, dat ligt helemaal aan m'n slaapwandelende ik.
Ik had nog nooit geslaapwandeld en ik vondt het maar apart, ik heb wel mensen horen slaap-praten en zelfs heb ik ook wel eens in m'n slaap gepraat volgens m'n moeder. Maar goed ik was 3 nachten helemaal alleen thuis en de 2de nacht van 25 op 26 augustus gebeurde iets raars. ik ging rond 1-2 uur slapen om de volgende ochtend om 10 uur weer op te staan. Ik maak m'n kleren voor de volgende dag altijd al klaar dus ik had m'n teenslipper voor m'n bed staan en m'n kleren over de stoel hangen. Toen ging ik dus slapen. Opeens werdt ik wakker (geen idee waardoor) en ik wist dat ik iets moest doen, dus ik stond op en liep m'n kamer uit en de trappen op, eenmaal daar was ik vergeten wat ik zo nodig ging doen ergens midden in de nacht en toen zag ik de kamer waar vroeger m'n oudere broer (die nu al van huis is) sliep. Die kamer is nu een gasten kamer, met 2 bedden. Ik ging op het bed dat naast het raam staat af en ging gewoon op het matras liggen (die alleen bedekt was met een molton). Ik viel meteen weer in slaap maar na een tijd werd ik weer wakker, ik keek om me heen en besefte dat ik werkelijk midden in de nacht om onbekende redenen de trap op gegaan was en hier verder was gegaan met slapen. Ik schrok van het idee en ik dacht nog, waarschijnlijk ben ik gewoon op m'n blote voeten gekomen. Dus op bloten voeten liep ik de trappen weer af naar m'n eigen bed in m'n eigen kamer. Ik zag dat het rond 7 uur was, ik ging slapen en toen ik de volgende ochtend om 10 uur door m'n alarm gewekt werd, dacht ik automatisch dat het allemaal een droom was, ik dacht er niet eens meer aan. Ik wou me aankleden en toen ik in m'n teenslippers wou stappen zag ik dat ze er niet waren. Onschuldig ging ik ze zoeken, en pas na een hele tijd besefte ik: dit is HET bewijs dat ik vannacht toch echt naar boven ben gelopen. Eenmaal boven stonden ze daar inderdaad, keurig naast het bed. Ik schrok wel van mezelf maar had er op zich geen problemen mee, de volgende nacht durfde ik niet te slapen omdat ik nog steeds alleen was, maar het is gelukt en ik ben dat gaan vergeten. Het punt is dat er afgelopen nacht weer iets is gebeurd, en dat zal ik gedetailleerd vertellen in een volgende titel, die ik vanavond zal schrijven.