Mijn 100e verhaaltje wilde ik speciaal bewaren om jullie te bedanken..
Omdat het nu niet zo goed met me gaat..
En jullie ontzettend lieve reacties sturen!!
Ik vind het écht heel fijn..
Omdat ik het echt moeilijk heb.
Het idee dat ik straks naar een kliniek moet en ga aankomen..
Brrr.. Daar krijg ík nou de rillingen van..
Er zijn altijd wel minder leuken reacties, zoals ooit eens van 'Roen'
Iets in de trant van : Niet eten hoor, straks kunnen we je ribben niet meer zien..
Behoorlijk kinderachtig, maar daar sta ik dan maar boven..
Ik heb dan zoiets : Achjah, jij kan er ook niets aan doen dat jij zo dom bent
Verder reageer ik niet meer zoveel op verhalen,
Omdat ik me niet meer kan concentreren..
Als er dus een lang verhaal staat, of met veel kleurtjes, kan ik het gewoon niet goed in me opnemen..
Maar ik stop weer..
Want ik ben zo ziek als een hond
misschien maar even de dierenarts bellen? Marleen