100. *lustrum editie verhaal*

ja mensen. daar is hij dan. mijn 100ste post hier op Mydiary. en zoals beloofd schrijf ik nu een lekker lang hoofdstuk uit mijn verhaal.

fijn. ik zit hier dus in Amerika, met 3 meisjes, een wapen, een stel drugsdealers, en de FBI. ik heb betere dagen mee gemaakt. maar, dat ik 3 meisjes bij me had kon me best wel eens gaan helpen. eerst maar op de grond gaan liggen. Samantha(voorheen Amanda, zie vorige post), Roselynn en Eline kwamen naast mij liggen. de drugsdealers renden , zoals ik al had verwacht, door de achterdeur naar buiten. de meiden wilden door de voordeur rennen, de 3 mannen van de FBI renden immers achter de dealers aan, maar ik dwong ze om te blijven liggen. En Samantha om ook nog flink te gaan huilen. wat ze nog erg goed deed ook. ik hoorde motoren starten. de mannen van de FBI kwamen weer naar binnen. ik vertelde ze dat de dealers geprobeerd hadden om Samantha te verkrachten. hoe simpel het ook klonk, ze geloofden het wel. we moesten alleen wel een verklaring af leggen in hun kantoor. juist ja, in DC. voor de eerste keer hadden we geluk.

tenminste, dat dacht ik. dat was dus mooi niet waar. ik werd in de woestijn van de auto gegooid. de mannen schreeuwden iets als 'Dat zal je leren om te proberen ons tegen te houden!'. toen begreep ik het. alles was gepland. vanaf het moment dat Jesper was aangereden al. ik heb nooit met Jesper of god gesproken. het was een van die eikels. ze hadden vast een manier gevonden om een speakertje in mijn kamer te plaatsen. dat zou best wel eens kunnen. ik had mijn raam immers open laten staan. en dan de aanslag. de dealers hoorden blijkbaar ook bij de groep. ze hadden me meegenomen naar het huis. ze wisten blijkbaar van Samantha af. vast wel. ze hadden Jesper ook in de gaten gehouden. ze wisten dat ik haar nodig zou hebben. dus is het voor hun heel slim om haar te ontvoeren. wat ze waarschijnlijk niet wisten is dat er 2 andere meisjes mee zouden gaan. Met z'n 3'en konden ze waarschijnlijk wel iets beteken. Roselynn was misschien erg druk, maar vitaal sterk. ze zou best wel een betekenis kunnen hebben. was ik toch nog een beetje blij dat ze mee was.

waar ik minder blij mee was, was het feit dat ik in een woestijn lag en verrekte van de pijn. ik had geen idee waar ik heen moest gaan. of waar ik was. ik liep daarom maar terug. terug waarvan we gekomen waren. in tegenstelling tot mijn verwachtingen, was ik relatief snel terug bij het huis. daar vond ik nog enkele kogels, maar ook een motor. eentje waar ik snel mee de woestijn door kon rijden. ware het niet dat ik geen idee had hoe zo'n ding werkt. ik had het wel eens op tv gezien. en mijn vader had er eentje. maar het zelf doen is toch anders. wonder boven wonder kreeg ik hem aan. de volgende dag kwam ik aan in DC. maar toen ik daar kwam, zag ik.....

*Samantha's pov(point of view)*

we begonnen te rijden. en toen, zonder reden, gooiden ze Dennis van de auto. ik wilde zijn naam gillen, maar er werd een prop in mijn mond gestopt. mijn handen werden op mijn rug vast gebonden, en ook Eline en Roselynn moesten het ontgelden. de mannen waren ijzersterk. ik had geen schijn van kans. 'zo.' begon een van de mannen. 'die zitten vast'. de man begon verder te praten. hij legde uit dat niets van wat ons verteld was waar was. alles was gepland geweest. maar de wereld was echt in gevaar. toen kwamen we bij een soort pakhuis. Eline en Roselynn werden aan de zijkant tegen een muur op een stoel gezet.

#DIT STUK BEVAT SEKSUEEL GEDRAG. WENS JE DIT NIET TE LEZEN, LEES DAN VERDER BIJ DE VOLGENDE HASHTAGS#

ik werd in het midden vast gebonden aan een paal, met mijn armen omhoog. toen kwam een man voor me staan. hij streelde mijn armen, en likte mijn wangen. hij dwaalde af en kuste me. een mengsel van de meest smerige aroma's betrad mijn mond. toen begon hij mijn blouse open te knopen. ik wilde gillen. schreeuwen. trappen. slaan. iets. maar ik kon alleen maar kreunen. en dat gaf de man weer reden om te zeggen 'ze vind het zelfs leuk'. langzaam streelde hij mijn borsten. oké, beginnende borsten. ik begon weer te kreunen. maar niet omdat ik het zo leuk vond. toen maakte hij mijn BH los. hij begon aan mijn tepels te zuigen. en op de een of andere manier voelde dat toch een beetje goed. dus ik kreunde weer. toen sloeg hij met vlakke hand op mijn wang. 'BEK HOUDEN SLET'. hij knoopte mijn spijkerbroek open. hij trok mijn broek naar beneden. en mijn slipje. en toen zijn eigen broek. en toen... toen betrad hij mij. hij brak mijn maagdenvlies. het deed pijn. maar af en toe kreeg ik toch een fijn gevoel. en dan kreunde ik. dat wilde ik dus niet. toen stopte hij ineens, en maakte mijn handen los van de paal. ik moest knielen. hij haalde de prop uit mijn mond, en dwong me om te zuigen. te zuigen op zijn ding. dat smerige ding. maar ik deed het wel. wat kon ik anders. bijten. dus dat deed ik. 'FUCK. SLET! DOE DAT NIET NOG EEN KEER. ANDERS LAAT IK JE PAS ECHTE PIJN VOELEN!' dus ik beet maar niet meer. toen begon zijn lul te kloppen ofzo. een vloeistof werd in mijn mond gespoten. dus zo smaakt sperma. ik vond het niet heel fijn smaken. hij bond mijn armen weer vast aan de paal, en liet me zitten. toen liep hij weg.

#HIER KUN JE VERDER LEZEN#

Ik huilde. niet zo heel vreemd denk ik zo. ik had pijn. ik bloedde van onderen. maar ongesteld was ik niet. ik had op een fijne manier ontmaagd willen worden. niet door een verkrachting. toch viel ik in slaap, en werd de volgende dag wakker. ik zag dat Eline en Roselynn wit waren weg getrokken en naar me zaten te staren. 'hij vol' fluisterden ze. 'Dennis is in het gebouw'

*Dennis' pov*

toen zag ik een leeg gebouw. een vrij groot gebouw. een gebouw dat er leeg uitzag. dat zou nog een goede thuisbasis kunnen worden voor onze verdere puzzels hier in DC. dus ik zocht een ingang. aan de achterkant was een ladder. om het gebouw heen liep een soort platform. halverwege zag ik een raam. ik keek door het raam, en zag 2 meisjes zitten. de 2 meisjes kwamen me bekend voor. sterker nog, ik kende ze echt! het waren Eline en Roselynn! waar was Samantha gebleven? ze zagen me, en gaven me een knikje. en daarna een gezicht van 'we hebben hulp nodig. en snel'
zouden ze vermoord worden? ik zocht een ingang. ik vond een ingang. ik ging het gebouw binnen. binnen was opnieuw een platform. de zijkanten waren van ijzer, en niet van spijlen maar gewoon platen. ik kon me er dus achter verstoppen. de mannen moesten immers in de buurt zijn. voor de zekerheid laadde ik mijn pistool. al waren de mannen 'slecht' geweest, ze hadden wel uitgelegd hoe dat moest. en schieten was volgens mij niet veel meer dan de trekker om halen. toen zag ik Samantha. ze was bijna volledig naakt, en zat vast gebonden aan een paal. dus zo zat te vork in de steel. ik leunde over de reling, om te kijken of ik een van de mannen zag. toen voelde ik de koude loop van een pistool op mijn slaap.