Huilen zonder te huilen.
Goed, eigenlijk heb ik weinig te klagen. Behalve dat ik vorige maand dramatisch gepresteerd heb op school, gaat alles goed. Met badminton ben ik geplaatst voor de halve finale, de reddingsbrigade denkt erover na om mij een eigen baan(een baan betekend gewoon een lesgroep, maar het zwembad is verdeeld in banen) te geven, ik heb oude contacten weer opgenomen, en de laatste toetsen die ik gemaakt heb gingen super. Bovendien ga ik volgende week naar Engeland.
Toch voel ik me zwaar klote. Ik weet niet wat het is, of wat het veroorzaakt. Maar de hele dag door heb ik het gevoel dat ik wil huilen. Dat iemand of iets mij zoveel pijn heeft gedaan, dat ik weer een keertje kan huilen. Ik zou het heerlijk vinden, als ik weer eens mijn emoties eruit kon gooien en kon huilen. Maar dit, dit is een marteling. 24/7 huilen, zonder te huilen. Me ook gewoon bijna nooit vrolijk voelen. Wat het ook is, ik hoop dat het snel afgelopen is.
MadDog, man, 26 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende