[13]

En ik vroeg je van me te houden, zoals ik je altijd vroeg de afwas te doen als ik laat thuis zou komen, of een keer je sokken zelf in de wasmand te gooien. En net als bij al die andere dingen wist ik dat je het beloven zou - in mijn ogen zou kijken en voor de duizendste keer zeggen dat je het anders aan zou pakken vanaf nu, maar dat er niks zou veranderen. Al voor de vraag mijn stem deed verheffen hoorde ik jouw antwoord in mij.
En nu, nu ben je weg. Je hebt je belofte niet kunnen houden, en al zag ik het al jaren aankomen, het doet niet minder zeer. Als ik 's avonds thuis kom staat er niet langer vuile afwas, geen restjes tosti met gesmolten kaas over het hele bord gedrapeerd. Alle sokken in dit huis bevinden zich of in de kast, of in de was. Ik heb eindelijk mijn leven weer op orde - en nu mis ik de chaos. Ik mis hoe jij als ik ziek was je armen om me heen sloeg, en me slaaplekker verhaaltjes vertelde. Hoe ik altijd vroeg om eentje meer. Een kusje meer, een minuutje meer, een verhaaltje meer. Hoe jij je handen over mijn wenkbrauwen liet gaan, mijn ogen sloot, en net voordat ik in slaap viel fluisterde

'denk aan de olifantjes.'

14 nov 2009 - meld ongepast verhaal

xHiding, vrouw, 33 jaar

O 28 okt 2009 [12] ( 1 )
O 28 okt 2009 [11]
O 26 okt 2009 [10]
O 25 okt 2009 [9]
O 22 okt 2009 [8] ( 4 )
O 30 sep 2009 [7]
O 15 sep 2009 [6] ( 1 )
O 08 sep 2009 [5]
O 08 sep 2009 [4]
O 03 sep 2009 [3]
O 29 aug 2009 [2]
O 29 aug 2009 [1] ( 2 )

vorige volgende