[2] vies.
Ik voel me zo vies om wat ik gedaan heb en wat ik doe. Ik ben het meisje dat iedereen denk ik wel kent. Ze lijkt heel gewoon en werkt hard, maar je hoeft maar met je vingers te knippen om haar in bed te krijgen. Ik weet dat ik een slet ben. En iedereen behandelt me zo. Maar waar ik eigenlijk naar zocht was liefde, iemand die om me gaf. Want thuis kreeg ik dat niet.
Ooit ontmoete ik Bernard. Een hele leuke jongen dacht ik. Ik had hem gevraagd of hij zin had om langs te komen. Hij was zo lief voor me dat ik wel wat met hem wilde beginnen. Maar hij bleek niet veel anders te zijn dan de gemiddelde jongen. Altijd als ik ‘gasten’ heb ga ik naar boven naar mijn kamer met hun, gewoon bang dat er weer ruzie komt tussen me ouders of dat die iets gênants zeggen. Dan lijkt me kamer de veiligste plek. Bernard en ik zaten te praten, hij raakte me al vrij veel aan vond ik. Aangezien hij een vriendin had. Ik dacht dat hij anders was, maar binnen 10 minuten kustte hij me. En ik ben dan zo erg om gewoon terug te zoenen, ook al wist ik dat hij een vriendin had. He knew which butons to push. We hadden seks, en een paar maanden later een relatie.
Om nou te zeggen dat hij echt van me hield. Het ging puur om de seks. We hadden niet lang wat me elkaar. Een paar weken na dat ik het uit had gemaakt, kwam ik erachter dat ik zwanger was. Het boeide hem niet. Ik moest het zelf maar uit zoeken. En vier maanden na de abortus kwam die vragen of we konden praten. Van praten kwam niet veel terecht. Het draaide weer is uit op seks. En ik haat mezelf er om dat ik steeds weer toe geef, maar seks is het enige waar ik me goed door voel. Op dat moment wil iemand mij. En alleen mij.
Ik ben gewoon een slet. Aan de ene kant voel ik me vies er door, maar aan de andere kant voelt het goed.
Xxx sophia
sophia, vrouw, 14 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende