2 Zielen
Twee zielen vonden elkaar.
Zij vormden meteen een paar.
Zij voelden zich beiden verlaten.
Tot ze elkaar vonden,
en de tijd vergaten.
De passie laaide hoog op.
Spanning was er ten top.
Elk woord elk gebaar.
Het was duidelijk,
ze behoorden tot elkaar.
Maar plots verdween die,
passie in het niet.
Het bleek eenzaam,
achter in het verdriet.
Had iemand ooit kunnen denken.
Dat dit hart had kunnen krenken?
foxie, man, 123 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende