2002 ( al mn teksten zijn gebasseert op mijzelf )
Gewoon weer zo een dag als al die andere toen der tijd
Ik zat thuis te wachten op hem
Ik had het eten klaar gezet
Hij sloeg de deur dicht met een harde klap
Hij liep boos de woonkamer in
Waarschijnlijk was er iets niet goed gegaan op het werk
of sneed iemand hem af op de weg
Ik voelde de bui al hangen
Ik nam zo lief mogelijk zijn jas aan
en ik bracht zijn schoenen naar de gang
Hij vloekte
Hij schreeuwde
Ik Dacht sneller als de vorige keer
Ik Beschermde met mijn handen mijn gezicht
Hij rende op me af
Hij was sneller als de vorige keer
Ik viel maar voelde niks
Ik sloot me ogen en dacht aan andere dingen
Hij werd bozer
Hij sloeg en schopte met alles wat hij had
Ik lag stil en bewoog niet
Ik voelde tranen maar niet van verdriet
Hij stopte en hij liep naar de gang
Ik stond op en zocht naar iets om het bloed van me gezicht te vegen
Hij stond in de opening van de deur
Ik schok en liep naar achtere
Hij lachte en gaf een duw
Ik viel.. viel.. en kwam met een smak tegen de grond
Ik zag me leven voor de zoveelste keer in een flits voor bij gaan
Ik voelde al me botten in me lichaam
Het gras voelde klam en de wolken dreven voorbij
Die dagen kan ik nooit meer vergeten
Waarom ben ik in Godsnaam zo lang gebleven
Chocotofje, vrouw, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende