Zo stil, dat iedereen wel weet dat dit zo blijft, voor altijd, voor altijd en een leven lang het was, zo stil, dat iedereen het voelde in zijn lijf geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan
zo stil, dat alle klokken zwegen, ja de tijd stond onbewegelijk zo stil en zo verloren ging je weg zo stil en zo verloren ging je weg
ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan al zing ik duizend liedjes over dit gemis en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is
zo hard, de uren na de klap dreunde zo na dat niets nog te bevatten en begrijpen was het was, zo hard dat alles wat we dachten ons alleen maar leegte bracht zo moe en zo verslagen waren wij nu stilte bij ons was in plaats van jij
ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan al zing ik duizend liedjes over dit gemis en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is
zo stil, hoewel ik je nog iedere dag mis waar je nu ook zijn mag echt het is me helder, dat stilte nu je vriend geworden is
ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan al zing ik duizend liedjes over dit gemis en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is
ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan al zing ik duizend liedjes over dit gemis ik zou het echt niet weten ik zou het echt niet weten
ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan en dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan al zing ik duizend liedjes over dit gemis en toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is