39102 dc 128 'Als jongen zwierf ik door de heuvels
BIJ
HET DORP
WAAR IK WOONDE.
IK WIST NIET WAAR
IK HEEN MOEST GAAN!
NIEMAND VERWACHTTE IETS VAN ME?
VOOR ZOVER IK WIST, WAS G D ME VERGETEN...
WIE HEEFT DIT SOORT PROBLEMEN NOOIT GEHAD?'
Hij praatte op een andere toon, alsof hij herinneringen ophaalde met een vriend!?
Hij liet zijn blik over de menigte gaan voordat hij verderging. ´Op ´n zekere dag was ik òp
van de zorgen. M´n voeten waren kapot & bont en blauw van de rotsen. Ik zonk neer onder een boom.
Ik was van plan om even te gaan liggen toen ik ´n musje zag. ´t Fladderde heen en weer op ´n plek in de modder en pikte aan ´n graszaadje. Even later koos het ´n andere plek uit, daarná wéér ´n àndere plek....
Ik zag geen enkel patroon in het gedrag, slechts ´n dom musje dat heen en weer ging zonder enig doel?!
Òpeens begreep ik het. Hoeveel generaties mussen hadden zó geleefd. Veel meer dan er generaties mensen zijn. Ze hadden geen plan en gingen nergens héén? Maar de hand van G d leidde hen al duizenden jaren! Als hij genoeg zaad kan vinden voor musjes, hoeveel meer zou hij dan wel niet
voor jullie willen doen?´
Er steeg gemompel op uit de menigte. Zó had nog nooit iemand tegen
hèn gepraat.
Yehosjoea verhief z´n stem.
¨IK VRAAG JULLIE WÉÉR: WAAR BRENGEN JULLIE MÍJ NAARTOE? LAAT ME LÒS ALS JULLIE HET NIET WÉTEN! IK BÈN SLECHTS G DS MÙS. HIJ WIL WAARSCHIJNLIJK DAT IK NOG WAT HEEN EN WEER FLADDER VOORDAT HIJ MIJ VERTELT
WÀT MÍJ TE DÓEN STAAT!¨
Na wat gemopper maar zonder verder weerstand te bieden weken de omstanders uiteen en lieten Yesjoea gaan.
⛵️
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende